Betoverend IJsland 🇮🇸

IJsland, het land dat mijn hart heeft gestolen en waar de natuur nog rauw en waanzinnig mooi is. Ijsland kruipt heel langzaam onder je huid. Een land met prachtige kleuren,geuren, zwaveldampen, mist, regen en zon. In het begin als je IJsland binnen vliegt zie je een bizar en desolaat landschap. Maar dan..eenmaal op de grond en onderweg val je van de ene verbazing in de ander. Verslavend mooi. Zoveel ohhh’s en ahhh momenten. IJsland ben ik met mijn lieve moeder gaan bezoeken, nadat mijn vader is overleden. Ooit hoop ik mijn lieve zus nog eens mee te mogen nemen. Met moeders (bijna 80) inmiddels voor de vierde keer in IJsland om er onder andere foto’s te maken. Mams fotografeert ook al lange tijd en ze is er heel goed in. Een heel eigen stijl heeft ze en eigen kijk. Veel van haar mogen leren. Helaas konden we het afgelopen jaar niet gaan vanwege COVID-19.

Om het prikkelen onder mijn huid te voelen kan ik het ook opwekken door eraan te denken of over IJsland te schrijven. En ik maak er dit blog over om het gevoel met jullie te delen. Benieuwd of het ook bij jullie gaat prikkelen na het lezen. Laat je het me weten in een reactie?

IJsland, hét land van ijs en vuur en het land waar het in de zomer altijd licht is, altijd! Dat klinkt al aardig vreemd of mysterieus zelfs. Maar IJsland is dan ook een land met héél wat grappige en gekke gewoontes. Zo dronk ik bier in een pruttelende vulkaan, proefde ik haai, dook ik ondergronds in een heet water bron en ontdekte ik dat de lokale pub zich in een warmwater poel bevindt waar iedereen ook nog eens graag naakt in dobbert. Lees gauw verder.

IJsland heeft een oppervlakte van 103.000 km² en daarop wonen maar 335.878 mensen. 3,3 mensen per km² om precies te zijn. Nederland heeft een oppervlakte van maar 41.543 km² mét bijna 17 miljoen inwoners. Dan snap je dat er dus in IJsland wel héél weinig mensen wonen. En dus enorm veel ruimte voor de overweldigende landschappen.

Mams in Ijsland foto eigen werk

Reykjavik is een kleine stad

Hoewel Reykjavik de hoofstad is van IJsland, is het centrum heel compact. Wil je een keer naar Ijsland? In ongeveer 3 uur kan je van Amsterdam naar Reykjavik vliegen en zijn er vaak goede ticketdeals te vinden. Zelf vertrek ik meestal vanuit Dusseldorf. Lekker dichtbij huis en veel minder druk dan Schiphol. Auto in de parkeergarage en met de shuttle naar de vertrekhal binnen 10 minuten. Da’s wel wat anders dan naar het drukke Schiphol. Ruim 2,5 uur onderweg en parkeerplek maar moeilijk te vinden. Meestal ga ik dan een dag eerder en pak een overnachting bij Van de Valk. Voordeel..je auto mag er gratis blijven staan achter de slagboom en je wordt gebracht en weer opgehaald met een touringcar. Fijn relaxt en geen gedoe.

Foto eigen werk. Harpa is een groot concert- en congrescentrum in de IJslandse hoofdstad Reykjavik. De naam betekent harp, maar geldt ook als een symbool van hoop.
Harpa Inside. Foto, Riet Roox.

De bekende route, de Golden Circle, is gemakkelijk vanuit Reykjavik te bereiken

Er zijn ontelbaar mooie plekken in IJsland te vinden, maar wanneer je niet al te lang naar IJsland gaat, kan ik je aanraden om Reykjavik in combinatie met de bekende route, de Golden Circle, te gaan ontdekken. Reykjavik kun je in één of twee dagen prima zien en de Golden Circle, bekijk je ook vaak in één dag. De Golden Circle bestaat uit Þingvellir – nationaal park -, Gullfoss – waterval – en Geysir – geisers -. Je kunt een georganiseerde tour naar de Golden Circle boeken en dan wordt je in de ochtend opgehaald bij je accommodatie en aan het eind van de dag weer teruggebracht. Ook kun je zelf een auto huren en langs de bezienswaardigheden van de Golden Circle rijden, maar wij hebben dat door de weersomstandigheden de eerste keer toen niet gedaan. De reizen erna wel, alles met een huurauto en ipv hotel,guesthouses bij de IJslanders. Zoveel leuker om kennis te maken en enorm gastvrij.

Foto eigen werk
Zwaveldamp en reuk! Foto eigen werk

IJslanders geloven in elfen, kabouters en trollen

Ik heb mij in IJsland laten vertellen dat de helft van de Ijslandse bevolking gelooft in elfen, kabouters en trollen. Waarom? Ik heb geen idee, maar volgens de IJslanders wonen ze in de bergen en grotten die het eiland rijk is. Toch een best grappig feitje om te weten over IJsland, vind je niet?

In IJsland zijn geisers, warmwaterbronnen, watervallen en vulkanen

Foto eigen werk. IJslandse ontdekkingsreizigster

Pas op voor elfen!

In IJsland kom je heel wat wegen tegen waarbij er midden op de weg ineens een gigantische steen ligt. Een steen. Precies. Dat is wat wij niet-ijslanders zien. IJslanders daarentegen zien een huis van een elf. In IJsland gelooft men dat er nog hele wereld bestaat, de wereld van de verborgen mensen: Huldufólk. En elfen zijn een onderdeel van dat Huldufólk. Stenen gooien in IJsland is dan ook iets dat afgeraden wordt, want je weet maar nooit of je een lid van de Huldufólk raakt. De reden dat IJslanders hier nog in geloven? Op wikipedia staat een quote van president Olafur Ragnar Grimsson die dit mooi omschrijft: “Icelanders are few in number, so in the old times we doubled our population with tales of elves and fairies.”

Trol of draak

Ik heb zelf kunnen genieten van het zien van de geisers en watervallen en ook nog mogen zwemmen in de bekendste warmwaterbron die Ijsland rijk is: de Blue Lagoon. Heel bijzonder om een IJslands biertje in het hete water met dikke mist om je heen te drinken. Ik heb letterlijk mijn ogen uitgekeken bij het zien van de spuwende geisers, de immens grote watervallen en de prachtige Blue Lagoon die gelegen is in the middle of nowhere. IJsland heeft mijn hart gestolen.

Rotte haai IJslandse delicatesse

Rotte haai aan het drogen

Wegspoelen met een IJslands drankje

Sterk spul

Ondanks dat het aantal haaien op de internationale Rode Lijst van met uitsterven bedreigde diersoorten verder is toegenomen, gaat de vangst gewoon door. Hákarl is de benaming voor de Groenlandse haai die voor menselijke consumptie geschikt is gemaakt. Pas maanden na vangst en in staat van ontbinding is deze haai op smaak. Vers en rauw haaienvlees is giftig door het gehalte urinezuur trimethylamine oxide. Deze schadelijke stoffen vervliegen zodra de haai verwarmd wordt.

Hákarl

Hákarl, zoals het gerecht heet, wordt opgediend in een gesloten pot. Op deze manier blijft de smaak behouden en kunnen gasten optimaal genieten van het gerecht. Rotte haai ruikt naar ammoniak en blauwe kaas, het proeft gelukkig minder sterk. Moed; Het gerecht wordt opgediend in kleine blokjes aan een coctailprikkertje. Neus dicht en happen. Wanneer men de hákarl door heeft weten te slikken, wordt dit in de regel gevolgd door een flinke slok brennivín, een traditioneel gebrouwen soort jenever. Het eten van Hákarl wordt geassocieerd met moed, kracht en durf.

Zoals je wel kunt lezen ben ik een beetje verliefd geworden op IJsland. Het is een land dat zo anders is. Waar je andere dingen zult zien en meemaken dan dat je gewend bent. Geen luxe of strandvakantie. Alsof je je op een andere planeet bevindt. En zoooo fotogeniek. Fantastisch mooi!

Het dikke rood gearceerde hebben we ontdekt en adembenemend mooie avonturen meegemaakt.

We rijden op de Ringweg Nummer 1. Harder rijden dan 90 km P/u mag niet. De snelweg is slechts 2 baans en de greppel meters diep met vulkaangrind. De grootste rondweg van IJsland die een cirkel lijkt te trekken om het hele eiland. Het is stil, we zien niemand anders op de weg en voelen alleen de wind. In onze auto, maar vooral als we uitstappen. Haren waaien automatisch alle kanten op en mutsen vliegen over de weg. Toch wordt ons verteld dat dit geen wind is, maar een briesje voor IJslandse begrippen. Het is pas wind als je tegen de wind in kunt leunen. Het kan dus nog erger blijkbaar. We zijn met onze auto een zijweg ingeslagen en als ik me omdraai besef ik pas wat we hier doen. Een gigantisch waterspektakel buldert me toe. De godafoss waterval in IJsland. De naam Godafoss, in het IJslands ook wel geschreven als Goðafoss, staat voor waterval van de goden. Volgens velen is dit een van de mooiste watervallen van IJsland, en wanneer je daar bent geweest kun je alleen maar beamen dat dit een stukje spectaculaire natuur is.

Godafoss, waterval van de goden. foto eigen werk

En zo kan ik nog uren vertellen en foto’s laten zien van Ijsland. We hebben al veel van het eiland gezien en heel wat kilometers afgelegd. Het blijft allemaal mooi. Hieronder nog wat foto’s om je te prikkelen!

Desolaat maar prachtig landschap. 4×4 wel handig hier. Foto eigen werk
Mooie mossen . Foto eigen werk.
Vulkaan beklimmen. foto eigen werk.

Waanzinnig mooi! Elke 5 minuten ander weer en lichtval. Foto eigen werk.

Zwart lavastrand. Foto eigen werk.
Bevroren meren. Foto eigen werk.
Eigen jacuzzi. Foto eigen werk.
Eenvoudige houten hut als overnachtingsadres. Foto eigen werk.

Less is more

Minder is meer. We kennen allemaal dit gezegde, dat voor het eerst werd gepopulariseerd door de minimalistische architect Ludwig Mies van der Rohe, en dat door adverteerders, tv-shows en zelfs het Amerikaanse bedrijfsleven is getransformeerd tot een gemeenplaats, omdat het mensen op de juiste manier uit hun levensonderhoud haalt (‘We zullen om hier meer te leren doen met minder. ”). Maar is minder echt meer? En zo ja, is het tegenovergestelde waar? Is meer eigenlijk minder?

Minimalisme is volgens het woordenboek: “Minimalisme is de poging om dingen tot hun eenvoudigste vorm, karakter of functie te herleiden”. Maar hoe maak je nu een minimalistische foto die ‘werkt’?

Minimalistische foto’s zijn sterk doordat er gebruik wordt gemaakt van de ‘kunst van het weglaten’. Door een veel lege ruimte te laten zien, treedt er een soort verstilling op die rust brengt. Hiermee wordt de aanwezigheid van de onderwerpen die er wel zijn, sterker. Of dat nu gaat om de vorm, kleur, structuur, een onderwerp wordt ten volle benut.

minimalistische foto's, minimalisme. negatieve ruimte
Eigen werk

Kies een goed onderwerp voor je minimalistische foto

Er is geen ‘recept’ voor een goede, minimalistische foto. Je moet je bewust worden van negatieve ruimte, lege ruimte waarin ogenschijnlijk niets gebeurt,  en deze optimaal gebruiken. Kies je onderwerp goed want hier komt veel nadruk – en dus aandacht – van je foto op te liggen. Je onderwerp mag juist klein zijn, of maar een klein deel van het kader beslaan. Als het maar het sterkste element in je foto is.

Eigen werk

Maak zelf minimalistische foto’s

Er zijn veel verschillende manieren om dit aan te pakken. Dit zijn er een paar.Experimenteer met kleur. Dit kan een minimalistische foto tot leven laten komen. Gebruik complementaire kleuren of juist kleuren die in elkaars verlengde liggen en daardoor subtieler zijn. Of kies voor dezelfde kleur in de achtergrond als die van het onderwerp. Richt je hele fotografie eens een dag of wat op één kleur. Waarschijnlijk resulteert dat in creatieve, minimalistische beelden. Of je kunt de kleur helemaal weghalen en voor monochroom gaan.

Eigen werk. Strand bij Algarve in Portugal

Verwijder afleidende vormen en elementen. Doe dit bij voorkeur wanneer je de compositie maakt. Soms moet je een ander standpunt innemen om dit voor elkaar te krijgen.

Zoom uit om meer negatieve ruimte te creëren en zo alsnog een gevoel van minimalisme te bewerkstelligen.

Kies je onderwerp goed. Een (relatief) klein onderwerp dat toch bepalend gaat zijn voor de foto moet interessant zijn. Dat kan een (kleur)contrast zijn, een vorm of het onderwerp op zich. Maar het moet de foto kunnen ‘dragen’.

Florida wit strand

Zorg ervoor dat je varieert. Ga dichtbij maar ook ver weg en probeer verschillende standpunten uit. Je gaat vanzelf een minimalistische setting herkennen en dan lukt het je om hele rustige foto’s te maken.

Hafðu það gott á sunnudaginn = mooie zondag gewenst in het IJslands 😃 Astrid.

Fotoexpositie Plastic Fantastic

The Deep

FOTOEXPOSITIE ASTRID ROOX vanaf Vrijdag 13 november 2020

PLASTIC “FANTASTIC”

Fotografe ASTRID ROOX (Tegelen, 1965) wil je laten ervaren, dat plastic een “fantastische” grondstof is, waar je veel mogelijkheden mee hebt, máár dat het wel een stof is, die héél kwetsbaar is voor onze planeet.

Met dit fotowerk wil zij onze natuur laten zien en hoe hard het is om afscheid te nemen van al dat plastic. Het plastic wat we dagelijks in onze eigen omgeving tegenkomen en waar we ons mee omringen en alles mee laten inpakken.

Ze wil je aan het denken zetten en je af laten vragen, waar wij mee bezig zijn. Het begint bij onszelf. Allemaal zijn wij verantwoordelijk voor onze planeet.

Bezoek deze bijzondere foto expositie in galerie Moeëjen Daag!

Galerie Moeëjen Daag

Grotestraat 61 A

5931 CT TEGELEN

Fly with me

Voor dat dit werkelijkheid werd is er een hoop denk en fysiek werk aan vooraf gegaan. Graag deel ik het met jullie hoe het allemaal begon. Hoe ontstond dit idee bij mij? Enkele jaren liep ik rond met een thema plastic en de natuur. Plastic spul, we kunnen niet met en ook niet zonder. We kunnen wel een goede balans daarin zoeken om ermee te werken en ook om het plastic te verwerken.

Nee, ik ben geen milieuactiviste en ook geen milieu goeroe of zoiets. Wat ik wel ben ik een bewoner van onze planeet Aarde en ik deze koester en een warm hart toedraag. Als ik zie hoe wij als mens onze eigen blauwe bol verwaarlozen doet dat me pijn en zie ik met afschuw toe hoe bijvoorbeeld de oerbossen gekapt of afgebrand worden met alle gevolgen van dien. Als ik in het water kijk zie ik plastic drijven en dieren stikken. Als ik in mijn auto rijd zie ik plastic afval liggen in de bermen. Ik vraag me dan ook vaak hardop af of de mensen die dit doen geen opvoeding hebben gehad daarin om afval weg te werpen in een prullenbak of mee naar huis te nemen en daar in een afvalbak te doen. Wat ik wil bereiken als fotograaf, ik denk tussen mijn oren in beelden, is de mensen bereiken via beeld om na te denken over je eigen handelen. Ik wil de schoonheid laten zien in de natuur en waar wij als mens staan. Staan wij aan de afgrond van een plastic beerput of gaan wij eindelijk zelf eens nadenken over ons eigen handelen. Alle foto’s zijn bewust gemaakt in mijn eigen woonomgeving Limburg. Geen prachtige oerwouden met tropische planten, nee, gewoon thuis in mijn eigen achtertuin.

Dreaming

Zo ontstond dus mijn foto expositie en langzaam maar zeker kreeg het vorm door heel veel te experimenteren. Van zompig weiland tot moeras. De mooie mens in de nog veel machtige natuur. De natuur overleeft ons allemaal. De natuur is sterker dan wat dan ook. Als wij dood zijn staat die boom er nog steeds en groeit rustig door. Ze geeft ons zuurstof en breekt slechte lucht af. Wat wordt er goed voor ons gezorgd. Alleen als we het niet meer zien en alles dumpen zijn we de pineut!

No More

Dit gevoel, dit zicht op zelfdestructie is wat ik wilde vastleggen. Als je de foto’s bekijkt zie je het verhaal wat we aan het doen zijn. Gevangen in ons eigen handelen. De enige die het kan veranderen ben jezelf. Denk daar eens over na en laat het op je inwerken. En tot slot doe er wat aan dat is mijn oproep.

Plastic Bondage

Our Struggle

Ken en Barbie waren mijn testmodellen in het moeras in Egypte in Tegelen.

Ga mijn foto expositie bezichtigen en laat het op je inwerken. Geniet van onze mooie aarde en ben er zuinig op.

Met dank aan Galerie Moeëjendaag, Sjaak en Lianne Smetsers voor de uitnodiging om te komen exposeren. Twee zeer ervaren lieve mensen in de wereld van kunst met ieder hun eigen expertise.

En een dankwoord aan de Kasteeltuinen Arcen voor het gebruik mogen maken van het prachtige park tijdens de fotoreportage van de modellen in het water.

Tot slot het fotomodellen team en mijn behulpzame assistenten. Zonder hen was het niet mogelijk geweest om mijn ideeën vorm te geven.

Liefs van een bewoner van de aarde.

Astrid.

Fotoflow

Een stilleven fotograferen of een verhaal met je foto vertellen. De eerste stap is het bedenken van het concept. Wat moet het beeld vertellen? Welke emotie moet het uitdragen? Wat is het verhaal? Waar ga ik de foto maken. Hoe is het licht? Dit soort dingen kom je tegen. Denk daar van te voren over na. Hoe meer je je verhaal visualiseert hoe beter je foto wordt.

Foto gemaakt door smartphonefotografie cursist, Esther van Amerom
Foto gemaakt door smartphonefotografie cursist, Esther van Amerom

Ik ga vaak als ik op lokatie ergens ga fotograferen eerst eens kijken. Dan ben ik voorbereid wat ik ga tegen komen en waar ik rekening mee kan houden.

Als je eenmaal op de beoogde locatie bent en je hebt je goed voorbereid, dan heb je ‘m zo gemaakt, de foto die je voor ogen had. Bij een serie ben je iets langer bezig, maar vaak is het toch zo gepiept. Echter is dit niet het moment om meteen je spullen weer in te pakken en naar huis te gaan. Ben je klaar met je foto die je wilde maken ga dan lekker experimenteren en kijk wat je tegenkomt.

Foto gemaakt door smartphonefotografie cursist, Bernie Bongaets
Foto gemaakt door smartphonefotografie cursist, Els Cuijpers.

Je zit dan vaak in een goede fotoflow en je staat open voor allerlei nieuwe dingen. Je bent scherp en let meer op details en je omgeving. Probeer eens wat andere dingen uit op de locatie, je bent er nu toch al. Ontdek of er nog meer uit te halen valt en experimenteer er lekker op los waarbij je lekker creatief te werk gaat. Probeer eens uit wat het effect is met een ander standpunt (hoger of lager). Neem de tijd om te experimenteren.

Foto uit eigen archief

Eenmaal thuis….Hoezeer je ook staat te popelen om je foto’s meteen in te laden, in het groot te bekijken en ook meteen te bewerken, kun je hier beter even mee wachten. Het doorkijken en eventueel markeren kun je natuurlijk wel doen, maar laat het daarna even een paar dagen rusten, hoe moeilijk dat misschien ook is.

Smartphonefotografie model; Vanessa Knapen foto eigen archief

Het kan namelijk zijn dat je later anders tegen je foto’s aankijkt, waardoor je ze ook anders gaat bewerken, dan vlak na het fotograferen. Het zal de kwaliteit van je foto’s of fotoserie zeker goed doen!

Als je alles goed hebt laten bezinken kun je met de bewerking van de foto’s beginnen. Een vaak tijdrovende klus waarbij je rekening moet houden met elementen als schaduw en reflecties. Eenmaal klaar ermee dan houd je er een voldaan gevoel aan over. Het resultaat: een uniek beeld waarmee je gegarandeerd opvalt en je mooi kunt delen op social media.

Hieronder een kleine fotoserie van een fotoverhaal, sporen in het stuifduinen de Ravenvennen in Lomm van het Limburgs Landschap. De foto’s zijn eigen werk en gemaakt met een IPhone 11 Pro Max. Geniet ervan.

Fijne zondag! Astrid.

Stuifduinen Lomm, wind en watersporen
Stuifduinen Lomm, 4 tenen sporen van een ree of hert
Stuifduinen Lomm wind en watersporen
Stuifduinen Lomm menselijke sporen
Stuifduinen grassprieten in Lomm

Betoverend!

Het lijkt wel een jungle! Je herkent dit gevoel vast als je door een oud bos wandelt.

Bossen zijn fascinerend, betoverend en magisch. Zo overweldigend met het oog, zo chaotisch op een foto. Vooral met mooi licht of mist in het bos ben ik er niet weg te slaan. Bijgaande foto’s zijn eigen werk en bossen in mijn eigen omgeving.

Ravenvennen in Tegelen

Van alle vormen van landschapsfotografie is bosfotografie misschien wel het moeilijkst. Laat je niet meteen ontmoedigen, want eenmaal de smaak te pakken zul je merken dat het verslavend is!

Sequoiahof in Kaldenkerken Duitsland

Wat zegt Wikipedia over het bos:

Bos is een vegetatie wat voornamelijk uit bomen en een dominante boomlaag bestaat met de daarbij een ondergroei van kruiden en struiken. De kruidlaag is de laag planten tot 135 cm hoog en de struiklaag die van 135 tot 800 cm hoog. Daarboven spreekt men van de boomlaag. Er bestaan vele definities van wat een bos is, omdat er in de wereld vele bostypen bestaan, en omdat de mens uitdrukking wil geven aan tal van verschillende gebruiksmogelijkheden van het bos.

Ik vind het bos in eigenlijk alle jaargetijden mooi. Favo bij mij is het beginnende bos in de lente.

Dat nog veel blad in de knop zit en je toch al een groene waas ziet. Maar ook de machtige stammen van de bomen. Vooral de wat oudere bomen. En de bast van een boom, je kunt het lezen als een boek. Maar ook de machtige en prachtige kleuren van de herfstbladeren. Het luisteren naar het ruisen van de wind door de boomtakken. Mwahh …zaaalig! Kan er zo bij wegdromen. Bos is ook goed voor je lijf en je geest. Het ontspant en geeft je frisse lucht. Als ik van een boswandeling terug kom voel ik me altijd lekker.

Sequoiafarm

Maar foto’s van een bos maken is een heel ander verhaal. Hoe doe je dat? Ten eerste door eerst heel goed te kijken en te observeren. Stel jezelf de vraag wat wil ik zien of laten zien in mijn foto.

Heb je ook oog voor al die rommel die overal ligt en groeit! Zeker nu het de gewoonte van natuurbeheerders is om afgewaaide takken en omgevallen bomen gewoon te laten liggen, is het lastig om een beetje overzichtelijk plaatje te maken van bos. Begrijp me niet verkeerd: het is alleen maar goed dat al dat dode hout door de natuur zelf mag worden verwerkt, maar als fotograaf zou je weleens een beetje willen opruimen. En waar je bij het fotograferen van een bloem nog weleens een takje of dood blaadje kan weghalen voor het beeld, is het wegslepen van omgevallen bomen een ander verhaal. Je moet het dus doen met de chaos die zich voordoet.

Wat handig is om anders te leren kijken is op internet kijken naar het werk van anderen wat je mooi vindt en wat je triggert. En boeken lezen.

Na het lezen van dit boek, Woodscapes wil je niets liever dan zelf spectaculaire woodscapes vastleggen. Kijk eens in dit boek en laat je inspireren.

Woodscapes

Veel bosplezier. Astrid.