Spiegel

Fotocoaching; Van Astrid mocht ik een opdracht doen. Een foto opdracht waarbij ik mijn gevoel in beelden mocht uitdrukken met daarbij een woord of stukje tekst.

Meteen ging mijn hoofd plannen maken over hoe dit vorm te geven maar ik stapte even op de rem. Dit wilde ik niet regisseren maar het laten ontstaan. Tijdens wandelingen werd ik me ervan bewust dat ik eigenlijk niet zoveel om me heen keek. Ik keek meestal naar de grond. Ik werd een beetje gedwongen om eens goed te kijken naar alles om me heen en daar ontdekte ik zoveel moois waarin mijn gevoel van dat moment zat verstopt.
Ik keek als het ware in de spiegel. Durven zien. En dat is niet eens zo gemakkelijk.

Foto links, voor de fotocoaching en foto rechts, na de fotocoaching. Fotowerk, Karin Janssen.

Ik bepaalde vooraf niet hoe ik een foto ging maken. Ik liet het gebeuren. Probeerde mijn gevoel te laten spreken. Kies ik voor kleur? Of juist voor zwart wit?
Kies ik voor eenvoud? Of voor drukte? En zo ontstonden mijn foto’s.

Foto links voor de fotocoaching, foto rechts na de fotocoaching. Fotowerk, Karin Janssen

Na een tijdje hebben Astrid en ik bij elkaar aan tafel gezeten en heeft Astrid, de foto’s in mijn portfolio, een voor een met mij besproken. Er was niets goed of fout want het was immers mijn gevoel. Ik kreeg tips en advies hoe ik sommige foto’s nog meer kracht kan geven en laten uitstralen.

Wat ik mag leren is om net iets meer uit mijn veilige haventje te komen en de ruimte mag pakken om mijn werk zichtbaar te maken. Dit is meteen een mooi nieuw doel waarmee ik graag aan de slag wil maar in mijn achterhoofd houdend dat ik nog steeds hou van de perfectie van de imperfectie.

Foto links voor de fotocoaching en foto rechts na de fotocoaching.Fotowerk, Karin Janssen. Walvisoog.

Astrid, jouw opdracht heeft me doen beseffen dat ik om me heen mag kijken en dat daardoor een foto echt mijn foto word en niet zomaar een plaatje. Ook leerde ik dat er overal spiegels zijn. Spiegels die, als ik erin durf te kijken, zorgen voor een reflectie van mijn gevoel op dat moment.

Dank je wel Karin voor je mooie gastblog! Met plezier heb ik het gelezen en je “nieuw fotowerk” bekeken.

Gastblog van Karin Janssen, fotoopdracht, portfolio maken met tekst en woorden, coaching tijdens de fotoopdrachten en einddoel, portfolio foto’s gericht bespreken. Wil jij je fotowerk aanzienlijk verbeteren en grip op jouw fotostijl krijgen? Neem dan contact met me op. Bereikbaar op 06-43071819 of mail naar info@astridrooxfotografie.nl

Zomer pauze 2021

Zelf probeer ik mijn foto archief zo gestructureerd mogelijk te houden. Alle foto’s op datum en verder verdeeld in mapjes en dan nog ben ik vaker op zoek naar die ene foto. Ik dacht ik heb er best veel in mijn fotorol staan. Rond de 9000 foto’s. Laatst tijdens een workshop was er een workshopper met 20.000 foto’s ….ik bedoel maar! Dan valt het bij mij best mee.

Maar door de jaren heen zijn er altijd wel mapjes met mislukte foto’s en experimenten. Ruim dit eens lekker op. Het maakt je hoofd leeg en er komt weer plek voor nieuw materiaal.

Als je dan tóch in je filmrol aan het opruimen bent zul je misschien op iets onverwachts stuiten. Een foto die je jaren geleden maar zozo vond, in de tussentijd vergeten was, maar die je nu met heel andere ogen bekijkt en anders zou bewerken. Of anders zou fotograferen. Kijk naar je eigen groei en wat er de afgelopen tijd veranderd is in je fotografie.

Foto gemaakt in 2012 Treinstation in Luik. Nu zou ik hem heel anders maken.

Lees, kijk en maak tekeningen. Ook zonder camera kun je werken aan je fotografiekwaliteiten. Kijk rond, naar werk van andere fotografen. In boeken of online bijvoorbeeld. Maar leg ook je ideeën vast. Maak tekeningen ze kunnen je later verder helpen met een idee of concept. Of maak een mapje in notities op je tablet, sla zaken op dan vergeet je ze niet.

Eigen Fotowerk. Strand van Portugal Algarve

Voor nu even een zomer pauze en schrijf ik niet elke week een blog. Alleen als ik daar zin in heb of een blog van een gast plaats. Dat is ook zomervakantie, doen waar je zin in hebt. Voor iedereen een hele mooie zomer, geniet van alles en maak mooie foto’s.

Liefs, Astrid.

De taal van het beeld

Licht is voor een fotograaf als woorden zijn voor een schrijver. Een foto is licht vertaald in vorm en kleur.

Een foto laat iets zien van een onderwerp en vertolkt een visie van de maker. Wat fotografeer je, en hoe? Wat maakt een foto tot een sprekend beeld? Hoe bepaal je je keuze? Ga je op je gevoel, het moment, je stemming, daar waar je bent inspireert je dat? Welke rol spelen onderwerp techniek en vormgeving daarin? Allerlei vragen die belangrijk zijn in jouw fotografie.

In deze blog vertel ik je over mijn nieuwe inzichten. Ik denk dat deze lessen nog een stuk persoonlijker zijn dan de vorige blogs en tegelijkertijd ook interessant kunnen zijn voor jou. Ik heb het roer in mijn fotografie best wel omgegooid. Eerst fotografeerde ik letterlijk alles. Dat heeft me ver gebracht en heel veel werk. Vaak ook teveel werk waardoor je op de automatische piloot gaat en dat komt je creativiteit niet ten goede. Maar ja, zo leren we allemaal, elke dag weer.

-je bent nooit uitgeleerd. Soms vergeet je dat wel eens als je op de automatische piloot staat. Maar ook omdat het makkelijk is en comfortabel. Maar er is altijd wel een nieuwe invalshoek, een nieuwe blik. Ik weet lang niet alles over fotografie en zal dat in mijn leven ook nooit allemaal te weten komen. Aan de ene kant jammer en aan de andere kant is er altijd ruimte voor verbetering.

-in de loop van de tijd veranderd je smaak en stijl en dat is ok. Zo fotografeert een hele goede vriendin van mij nooit mensen op de foto. Ze haatte het en gaf daar ook altijd op af. Terwijl ik altijd in mijn workshops en cursussen die ik geef vertel, juist mensen voegen vaak iets toe aan een foto. En plots zie ik haar foto’s maken met mensen erop. Ineens ziet ze het en laat ze groei toe..al duurde het vier jaar… maar ala ze doet het toch maar. Dit kan ze zeker waarderen dit stukje over haar ding en ik hoor haar al grinniken. Uit haar comfortzone en ineens heel wat anders fotograferen. Heel knap en je groeit!

-je hebt lol in je fotowerk omdat je er blij van wordt, niet om de roem, de likes of het geld. Het allerbelangrijkste, er blij van worden dat vind ik in de fotografie. Het is een soort van levensstijl. Doe dat waar je blij van wordt. Dat zie je terug in mijn fotografie. Ik leg mijn gevoel, emotie in mijn foto’s. Dat ben ik. Doe jij dat ook?

Fotouitdaging; maak een foto nadat je mijn blog hebt gelezen en wat mijn blog oproept bij jou. Probeer dat eens vast te leggen. Zonder tekst ..alleen beeldtaal en zet je foto onder mijn blog. Reageer op de foto’s van anderen wat het bij jou oproept.

Ju uroj nje te diele te mbare = in het Albanees..Een mooie zondag wens ik jou, 🤩 Astrid.

Klaproos

Zaadjes van klaprozen kunnen na 100 jaar ontkiemen en dit jaar is het raak!

Eigen Fotowerk, klaproos tussen het beton. Viaduct het Brook in Tegelen

De bermen en velden staan dit jaar vol met prachtige rode klaprozen. De zaadjes van deze mooie bloemen kunnen na honderd jaar nog uitkomen en dit jaar is het bingo! Het resultaat: vuurrode bermen. Het zijn ‘Franse toestanden’, die klaprozen die dit jaar overal groeien als kool. En die Franse warmte van de afgelopen zomers heeft daar dan ook alles mee te maken. Daardoor stierven andere kleine plantjes af en kwam er ruimte voor het klaprozenzaad om zich te ontkiemen.

Stukje geschiedenis wat er is geschreven over de klaproos. De remembrance poppy (Herdenkingsklaproos) is het symbool dat in de angelsaksische wereld wordt gebruikt als een eerbewijs aan gevallenen in – aanvankelijk alleen – de Eerste Wereldoorlog, maar sindsdien aan alle andere gewapende conflicten waarin leden van het Brits gemenebest stierven.

Het symbool, de zogenoemde grote klaproos (papaver rhoeas), gaat terug tot het gedicht In Flanders Fields van de Canadese arts, militair en dichter John McCrae, waarin de bloeiende klaprozen (In Flanders fields the poppies blow) in contrast worden gesteld met de talloze grafstenen waartussen deze onschuldige bloemen bloeien.

Het idee om de klaproos symbool te maken voor de slachtoffers van de Grote Oorlog, ontstond in de Verenigde Staten, waar hoogleraar, dichteres en humaniste Moina Michael het gedicht We Shall Keep the Faith schreef, waarin de klaproos evenzeer als in het gedicht van McCrae een rol speelt, maar dan niet als stille, en schone getuige van dood en vernietiging, maar als teken van hoop voor de toekomst.

Aan klaprooszaad is er in de Nederlandse bodem geen enkel gebrek, één klaproos kan 10.000 zaadjes produceren. Het geslacht Papaver kent wereldwijd ongeveer zestig soorten. De papaver die in Nederland groeit, komt vooral voor op droge zanderige grond die kort geleden omgewoeld is, zoals op spoordijken of op opgespoten zandvlaktes. De zaden van de klaproos behouden onder de grond erg lang hun kiemkracht en ontkiemen als ze, soms na jaren, weer aan de oppervlakte komen. De klaproos is dan ook een echte pioniersplant. Klaproos heeft geen nectarklieren, maar levert hoogwaardig stuifmeel voor bijvoorbeeld honingbijen.

In de icongrafie is de klaproos het attribut van Hypnos, de Griekse god van de slaap.

Hypnos

Hypnos is een figuur uit de Griekse mythologie. Hij is de personificatie van de slaap. Zoon van Nyx(de Nacht), tweelingbroer van Thanatos (de Dood) en echtgenoot van Pasithea. Hij en zijn broer leefden in de Onderwereld.

Zijn zonen waren de bekende Oneiroi, die alle zaken voorstelden die in dromen kunnen voorkomen. De Oneiroi bestonden hoofdzakelijk uit: Morpheus, Phobetor en Phantasos.

Hypnos schonk Endymion de kracht om met zijn ogen open te slapen, zodat hij zijn geliefde, de maangodin Selene, altijd zou kunnen aanschouwen.

Homerus stelt hem in de Ilias voor als een godheid die op vraag van Hera Zeus in een diepe slaap doet verzinken, zodat Hera en Thanatos het lijk van de gevallen held Sarpedon naar zijn vaderland Syrië kunnen overbrengen.

In de beeldende kunst wordt Hypnos vaak afgebeeld als een naakte jongeman, wiens vleugels aan zijn slaap (aan het hoofd) zijn vastgehecht, of als een bebaarde man met vleugels aan zijn schouders. Zijn attributen zijn een papaver die hij in zijn haar draagt en een kleine drinkhoorn in zijn hand.^[1] Samen met zijn tweelingbroer Thanatos, kwam hij vaak voor op Attische vazen, zogenaamde Lekythen.

In Nederland zijn het vooral op plekken waar de grond is omgewoeld, zoals bij een dijkverzwaring, waar de klaproos zich als eerste laat zien. Door de warme zomers en het natte voorjaar denkt het klaprooszaad nu ook in een niet omgespitte berm dat het de hoogste tijd is om te ontkiemen, weet Graafland. ,,De hele bodem komt na droogte en regen in beweging, de aarde zet uit, het gaat werken en het zaad laat zich nu een beetje ‘uitbraken’, naar boven.’’

Explosie

Imkers knijpen ook in hun handjes terwijl ze naar de klaprozenexplosie kijken. Neem de Woerdense imker Chris van Iersel. ,,Het stuifmeel van klaprozen komt ook in de honing terecht’’, weet Van Iersel. Toch zal het de smaak van de honing dit jaar niet beïnvloeden. ,,Bijen brengen zoveel verschillende soorten stuifmeel en nectar naar hun honingraat dat je die klaproos niet terughaalt uit de melange.’’

De zaden van de klaproos worden vaak gebruikt in bepaalde (voornamelijk zoete) gerechten zoals de traditionele Poolse Makowiec–cake. Het zaad van de slaapbol wordt onder de naam maanzaad op broodjes gebruikt. Het sap van de klaproos werd vroeger gebruikt om Edammer kaas mee te kleuren.

Enfin, veel is er te ontdekken over de mooie, fragiele en eenvoudige klaproos. De klaproos als symbool, heksenkruid maar ook het maanzaad om op broodjes in cake te verwerken. Erg leuk om allemaal te ontdekken. En dan ook nog de vele foto’s die je voorbij ziet komen van de klaprozen. Bij velen favoriet en dat is niet voor niets. Een ode aan de klaproos en het plezier om naar een enkele klaproos maar ook een veld vol te kijken breng mij naar, ‘hogere papaver sferen’! Fijne zondag!

Stedelijke landschapsfotografie

Stedelijke landschapsfotografie waar we in de cursus smartphonefotografie voor experts nu mee bezig zijn bracht me op het idee om er een blog over te maken. Het is een heel tof en breed onderwerp. Als je er eenmaal mee bezig bent en je er meer in verdiept ga je een stedelijk gebied anders bekijken. Het wordt steeds interessanter. Er zijn diverse genres stedelijke landschapsfotografie onder te verdelen in bijvoorbeeld, cultuurlandschap, overgangslandschap, stadslandschap en nog meerdere genres.

Landschapsfotografie is een vorm van natuurfotografie waarbij het in beeld brengen van het landschap centraal staat. Dat zegt Wikipedia over dit genre. Uit de eerste eeuw na Chr. stamt een fresco in het badhuis van Trajanus te Rome dat een stad weergeeft in vogelvluchtperspectief. In de middeleeuwen verschijnt het stadsgezicht als achtergrond voor Bijbelse taferelen en portretten. Van de 16e tot en met de 18e eeuw werden talrijke kopergravures en etsen vervaardigd van steden. De functie van deze prenten was een plattegrondachtig overzicht te bieden. Halverwege de 17e eeuw ontstond het stadsgezicht als zelfstandig genre in de schilderkunst. Een bekend stadsgezicht is Gezicht op Delft van Johannes Vermeer.

Stedelijk (cultuur)landschap gezicht op Delft. Johannes Vermeer.

Frankrijk, 1826: Niépce neemt met een omgebouwde camera obscura een foto van het
uitzicht vanuit zijn raam: de oudste die we kennen.
© JOSEPH-NICÉPHORE NiÉPCE

De mens maakt slechts zelden deel uit van het gefotografeerde tafereel. Omdat in bijvoorbeeld Westeuropa het landschap door de mens ingrijpend is veranderd, gaat het in die streken vaak om een cultuurlandschap waarbij elementen worden getoond (gebouwen, bruggen enzovoorts) die niet tot de natuur behoren.

Een verwant genre dat echter niet meer tot de natuurfotografie wordt gerekend, is cityscape, het fotograferen van door de mens gemaakte constructies in open ruimtes. Ook wel stedelijke landschapsfotografie genoemd.

Eigen Fotowerk, wijk in de binnenstad in Venlo.

Stedelijk cultuurlandschap zijn de foto’s die je hierboven ziet. Een stedelijk cultuurlandschap is een landschap dat door de mens is aangelegd. Meestal zijn dit steden, gemeenten of dorpen. Zo’n landschap is dus niet uit zichzelf ontstaan. In het stedelijk gebied is het oorspronkelijke landschap vrijwel geheel vervangen door bebouwing, wegen en aangelegd groen en water. In de steden in laag Nederland is ook de bodem veranderd: de oorspronkelijke klei- of veenbodem is veelal met een laag zand bedekt. Mooi om het stedelijk gebied eens goed te bekijken als je ergens bent. Kijk met andere ogen! Fijne zondag gewenst en ik lees graag je reactie op mijn blog.

Stilleven

Wat is de definitie van een stilleven? Een stilleven is een kunstwerk in de vorm van een afbeelding waarop roerloze objecten te zien zijn. Een stilleven kan dus een foto, tekening of schilderij zijn. Op een stillevenschilderij zijn verschillende levenloze objecten te zien, waarvan de selectie niet aan toeval is overgelaten

Waarom heet het stilleven? De term stilleven is voor het eerst aangetroffen in een tekst van de schilder Arnold Houbraken in zijn boek De Groote Schouburgh der Nederlantsche Konstschilders en Schilderessen (1718-1721). … Zij duiden het stilleven aan met dode natuur, zoals het Franse nature morteBekende stillevens die je vroeger veel zag.

Karaf. Een klassiek onderwerp dat al veel in de schilderkunst werd gebruikt is het karaf met melk. …

Bloemen. Bloemen staan mooi op een tafel en zijn een prachtig onderwerp voor een stilleven. …

Boeken. …

Oude apparatuur. …

Eten. …

Mappen. …

Kaarsen..

De foto’s van Louise te Poele lijken op onschuldige stillevens, gebaseerd op weelderige schildertaferelen van de oude meesters, met veel fruit, bloemen en dieren. De fotografie van Te Poele heeft echter een modern tintje.

Eten

In de vroegere schilderkunst waren appels een symboliek voorwerp, en in een lijstje van stilleven onderwerpen mag deze zeker niet ontbreken. Je kunt ook ander fruit nemen, zoals druiven, peren, of sinaasappelen. Met eten kun je het simpel houden, zoals het voorbeeld hieronder, of je kunt ook heel andere dingen die met eten en drinken te maken hebben op een andere wijze fotograferen.

Eigen Fotowerk, foto 1 spoor van koffie, foto 2 kapotte Bierfles en foto 3, koolblad

Bloemen staan mooi op een tafel en zijn een prachtig onderwerp voor een stilleven. Gebruik oude of gedroogde bloemen voor een vintage look. Of combineer verse bloemen met andere oude voorwerpen, voor een spannend contrast tussen nieuw en oud.

Eigen Fotowerk van bloemen maar dan anders

Maar ook etalages zijn mooie stillevens. Ik kijk graag naar een mooie etalage met een goed onderwerp. Het is net of je een foto inkijkt. Analyseer eens zo’n mooie etalage als je ze nog tegenkomt. Schaars zijn ze tegenwoordig en af en toe kom je ze nog wel tegen.

Mooie zondag! Liefs, Astrid.

Gastfotograaf: Edward Burtynsky

Ik ben groot fan van het werk van Edward Burtynsky. Edward is geboren in 1955 en is een Canadese fotograaf en beeldend kunstenaar die internationale erkenning heeft gekregen voor zijn grootformaat foto’s van industriële landschappen. Zijn werk is aangekocht door meer dan 50 grote musea, waaronder het Guggenheim Museum en het Museum of Modern Art in New York, de National Gallery of Canada en de Bibliothèque nationale in Parijs.

Burtynsky werd geboren in St. Catharines, Ontario. Zijn ouders waren in 1951 vanuit Oekraïne naar Canada geïmmigreerd, waar zijn vader fabrieksarbeider werd bij General Motors. Toen Burtynsky elf jaar was, kocht zijn vader een tweedehands doka, inclusief camera’s en handleidingen. Samen met zijn vader leerde hij zwart-witafdrukken maken en met zijn oudere zus maakte hij in de vroege jaren 70 tegen betaling portretfoto’s bij het plaatselijke Oekraïense centrum.

Burtynsky is bekend om zijn foto’s (veelal in vogelvluchtperspectief) van landschappen die ingrijpend veranderd zijn door menselijke activiteit. De foto’s worden meestal afgedrukt (tegenwoordig geprint) op een formaat van ± 125 x 150 cm.^[2] Hij werkt thematisch en fotografeert na uitvoerig researchwerk en soms langdurige bemoeienissen voor het verkrijgen van toestemming, wereldwijd locaties die met zijn thema’s te maken hebben.

Hij is geïnteresseerd in landschappen die gevormd, of beter vervormd en niet zelden misvormd zijn door de naar vooruitgang strevende en nijvere mens: mijnen, steengroeven, fabrieken, kantoorcomplexen, stuwdammen en andere grootschalige menselijke werken. Mooi om dit ook eens in je eigen omgeving te bekijken en misschien zelfs vast te leggen in je fotowerk.

Indrukwekkend ook is het bezoek aan de controversiële Drieklovendam (Three Gorges Dam). Omdat de dam de grillige Yangtze-Kiang-rivier moet controleren tegen overstromingsgevaar en grote delen van Zuid-China zal voorzien van schone energie lijkt de aanleg meer dan gerechtvaardigd. De keerzijde van dit megalomane plan evenwel is dat hele miljoenensteden en hun inwoners moesten wijken en de schade die de bouw aan het milieu aanricht nu al niet meer te overzien is.

In Bangladesh waar arme sloebers onder schrijnende omstandigheden met blote handen gedumpte tankers te lijf gaan op zoek naar ijzer, staal en koper. De scheepssloperij is voor Burtynsky overigens geen onbekend onderwerp; al eerder maakte hij de fotoserie Shipbreaking over de demontage van afgedankte vrachtschepen die als surrealistische, maar gifspuitende objecten op het strand liggen.

Veel leesplezier en fijne pinksterdagen! Laat je me weten wat je van mijn blog vindt? Lees graag je reactie. Liefs, Astrid.

Signatuurleer

Als je eens op de structuren let van voedsel zie je vaak dingen terug wat je als ook mens hebt. Het blad van de Chinese kool vond ik lijken op de handpalm en de lijnen lijken op de rimpels en aders bij de mens. Chinese kool komt van oorsprong uit het noorden van China. Kenmerkend van Chinese kool is dat deze bladgroente de uitgesproken koolsmaak mist. Ik vind juist de ietwat zoetige smaak lekker aan deze koolsoort. Dat gewoon even voor de leuk.

De vorm van bepaalde vruchten zegt vaak iets over een lichaamsdeel waarvoor het goed is. Aan het eind van de Middeleeuwen was de studie hiernaar reeds een bloeiende wetenschap. Het koppelen van uiterlijke kenmerken van bepaalde planten aan de medicinale werking ervan werd “Signatuurleer” genoemd. Tot op vandaag wordt deze kennis in de moderne wetenschap nog steeds gebruikt. Lees maar eens op https://kruidwis.blogspot.com/2018/12/signatuurleer-tekenen-van-god.html. Erg interessante stukjes over bloemen en planten staan beschreven en welke werking ze zouden hebben.

De foto heb ik op selfiestand gemaakt in mijn witte wasbak onder mijn keukenraam. Er is altijd perfect licht en door het wit een prima kleine fotostudio voor vele doeleinden geschikt. Ik was bezig om een pastagerecht te maken en spoelde het koolblad af en zag de mooie lijnen en structuren van dit blad. Fascinerend en ik verloor mezelf natuurlijk weer door ermee te gaan experimenteren. Dit keer bijna een te gare glutenvrije spaghetti. Gelukkig was ik er net op tijd bij. Hier het heerlijke recept: https://www.fodmapfoodies.nl/blog/recipe-items/pittige-pasta/

Eigen Fotowerk bewerkt met de app Snapseed, inkleuren van het blad van de Chinese kool.

Vorm van groenten en fruit

Heb je er ooit over nagedacht dat de vorm van bepaalde groenten en fruit weleens te maken zou kunnen hebben met het lichaamsdeel waarvoor het goed is? Dat zou grappig zijn! Nou, er zijn groenten en fruitsoorten waaraan je af kan lezen voor welk lichaamsdeel het goed is. Dat maakt het aanpassen van je voeding wel heel makkelijk!

Waar is wat goed voor

Wortel. De doorsnede van een wortel heeft veel weg van een oog. Als je een wortel doormidden snijd, zie je een pupil, de iris en de lijnpatronen zoals je die in een menselijk oog ook ziet. Wortel is goed voor de oogfunctie en stimuleert de bloedtoevoer naar de ogen.

Walnoot

Breek een walnoot open en je ziet een linker en rechter hersenhelft, de grote en kleinere hersenen. Zelfs de groeven en lijnen komen overeen met de hersenstructuur. Walnoot bevat neurotransmitters die nodig zijn voor de hersenen.

Avocado, aubergine en peren. De vrouwelijke vormen hebben ze niet voor niks. Deze groenten en fruit richten zich op het optimaal functioneren van de baarmoeder. Daarnaast heeft het een positieve invloed op de hormoonbalans. Een bijzonder weetje: het rijpingsproces van een avocado is, net als een zwangerschap, exact negen maanden.

Tomaat. Wanneer je een tomaat doorsnijd, bestaat deze uit vier ‘kamers’. Net als het menselijk hart. Tomaten hebben een goede uitwerking op hart- en bloedfunctie.

De belangrijkste bepaler van sfeer in een voedselfoto is het gebruikte licht. Zacht daglicht is geweldig als het over eten valt. Het licht zorgt voor mooie zachte reflecties, geeft geen harde schaduwen en geeft het eten een frisse uitstraling. Ook als je binnen fotografeert, kun je daglicht gebruiken. Zet je producten dan neer in de buurt van een raam. Dit werkt vaak goed als het licht van de zijkant of schuin van achteren op je product valt. Waar je zelf gaat staan ten opzichte van het licht is dus belangrijk.

Planten die min of meer een gelijkenis vertonen met de mannelijke of vrouwelijke geslachtsorganen, werden daarom traditioneel beschouwd als stimulerende middeltjes, en dus als afrodisiaca. Ook oesters en mosselen zouden hun lustopwekkende reputatie te danken hebben aan hun gelijkenis met respectievelijk de vrouwelijke en mannelijke geslachtsorganen.Orchideeën geassocieerd met een krachtig liefdesleven omdat de bloemen met enige fantasie lijken op een mannelijk orgaan in erectie. De wortels van orchideeën zouden dan weer de vorm bezitten van kleine testikels.

Keep it simple

Zo simpel kan het zijn! Let dus op de vorm van groenten en fruit, en je weet waar het goed voor is! Fijne zondag! Liefs, Astrid.

In de wolken

Wolken, ik ben er fan van. Wolken zijn fascinerend. Wolken heb je in heel wat verschillende groottes, vormen en structuren. Het komt er dus op aan om een wolkenpartij te kiezen die op een of andere manier visueel interessant is. Wolken gebruiken in je fotografie is heel leuk en ik zoek er regelmatig naar. Zo ook afgelopen week, was ik in een klein dorp even ging snel een boodschap halen. Ik zag een trap en een mooie lucht. De foto is niet even snel gemaakt, wat heen en weer lopen, de juiste compositie bepalen en het standpunt. Ga ik de foto maken in kleur of zwart-wit? Dit is telkens weer een afweging. Ik neig vaak naar zwart wit met wolken omdat ik de wolken dan mooier vindt uitkomen tegen de lucht. Het contrast is dan vaak sterker en meer mijn ding. Onderstaande foto heb ik later thuis bewerkt met een filter.

Wolkenfoto’s hoef je helemaal niet op zonnige dagen te nemen. Integendeel: als er storm volgens de weerberichten komt kunnen de kleuren en de vormen van wolken juist veel interessanter zijn. Zo ook bij zonsopgang en zonsondergang, deze vormen mooie gelegenheden om wolkenfoto’s te nemen.

Weerspiegelingen van de wolken ook altijd mooi. Eigen Fotowerk.

Mooi gedicht van Jozef Deleu, Vlaams dichter en prozaschrijver.

Vaak als ik een blog aan het maken ben dan hang ik overal rond op internet. Ik dwaal wat rond en kan me daar helemaal in verdiepen Zo kom ik regelmatig bij allerlei quotes uit die me nieuwsgierig maken. Quotes zijn leuk. Ken je, omdenken? Kijk eens op internet. Wie heeft deze quotes gemaakt en dan ga ik zoeken en lezen. Zo kwam ik bij de Vlaamse dichter en prozaschrijver, Jozef Deleu. Zowel in zijn poëzie als in zijn proza ziet hij de mens continu geprangd tussen heden, verleden en toekomst. Het besef van de tijdelijkheid van alle leven verleent aan zijn werk een sterk melancholisch karakter. Het korte gedichtje wat ik van hem las raakte me en heeft alles met mijn passie, fotografie te maken. Licht, land, ruimte, schaduw, vorm, kijken en zien. Vandaar dat ik het graag met jullie wil delen. Lees het nog eens rustig door en laat het indalen.

Mijn ervaring heeft me geleerd dat alles wat boven ons hoofd gebeurt zo bepalend is voor het eindresultaat van onze foto, dat kennis hierover essentieel is. Mooi licht en mooie luchten vastleggen hoeft geen kwestie van geluk te zijn. Laten we in dit artikel eens kijken wat je allemaal kunt doen om jouw kans op het vastleggen van spectaculaire luchten zo groot mogelijk te maken.

Laten we beginnen met het meest belangrijke. Jou kennis van het weer is cruciaal voor een mooie foto. Het weer met zekerheid voorspellen kan niet, maar toch zijn de voorspellingen op korte termijn aardig goed. In Nederland hebben we twee windrichtingen die vanuit zee onze kant opkomen (noord en west) en twee windrichtingen die boven land onze kant opkomen (oost en zuid). Combineer dat met een hoge- of lagedrukgebied en het seizoen en je kunt redelijk goed voorspellen wat er gaat gebeuren.

Een Halo, deze was afgelopen week te zien toen ik in mijn tuin aan een heerlijke lunch zat. Ik keek even naar boven en vergat gewoon te eten en maakte deze foto. Eigen Fotowerk.

Zo is de kans op een avondrode lucht aanzienlijk kleiner bij lage bewolking dan bij hoge sluierbewolking. Als je weet hoe avondrood in de lucht ontstaat is dat ook logisch. Verdiep je dus in dit soort onderwerpen. Heb je garanties? Nee, gelukkig niet. Maar het zijn wel handige ‘richtlijnen’ die jou helpen je fotomoment goed te timen.

Zonsondergang bij de stuw in Belfeld. Eigen Fotowerk.

Ook door ervaring bouw je natuurlijk kennis op. Kijk vaak omhoog en probeer in te schatten wat er gaat gebeuren met het weer. Maar kijk ook naar je eigen mooiste weerfoto’s. Wat gebeurde er toen met het weer? Hoe bewuster je er mee bezig bent, hoe gemakkelijker het wordt. Fijne zondag en ik lees graag jou reactie over mijn blog. Liefs, Astrid.

Minimalisme

Uitspraak van, Graaf Lev (Leo) Nikolajevitsj Tolstoj. Hij was een Russisch schrijver, filosoof en politiek denker die voornamelijk romans en korte verhalen schreef. Hij is vooral bekend van zijn realistische romans Oorlog en vrede en Anna Karenina, die worden beschouwd als twee van de beste boeken uit de wereldliteratuur.

Minimalisme is de kunst van minder. Als levensfilosofie richten minimalisten zich op een paar essentiële elementen van het leven en werpen ze onnodige dingen opzij. In mijn blog van vandaag laat ik jullie een aantal foto’s van minimalistische fotografie zien.

Strand in Florida met een aangespoeld blad. Eigen Fotowerk.

Kijk waar de focus ligt, dat is één klein element in de foto en de rest van de compositie is helemaal rommelvrij. Je zult verrast zijn hoe krachtig deze afbeeldingen kunnen zijn! Ga er ook zelf eens mee experimenteren.

Eigen Fotowerk. Vleugel van een hoornaar.

Twee overtuigende redenen om het eens te proberen. Het trekt de aandacht van de kijker – Als je een klein deel van een afbeelding wilt benadrukken, is dit een fantastische manier om het te doen. Hoewel een zeer ondiepe scherptediepte goed kan werken, is er geen vervanging voor het elimineren van elke andere afleiding van het frame. Het is meer een uitdaging – Iedereen kan een camera pakken en wegklikken. Het naderen van een scène met de bedoeling om een minimalistische foto te maken, is veel moeilijker. Het vereist de juiste locatie, extra planning en – vaak – perfecte timing om ervoor te zorgen dat uw brandpunt precies goed is gepositioneerd. Het is een uitdaging voor zelfs de meest ervaren fotograaf!

Ga er ook eens mee experimenteren en je zult zien dat je foto veel meer aandacht trekt omdat deze meer opvalt. Ik zie graag jullie fotoresultaat op Facebook onder mijn blog! Een fijne minimalistische zondag gewenst 🔆 liefs, Astrid.

Liefdesinscripties ❤️

De liefde gekerfd in bomen. Tijdens een wandeling in een bos met diverse oude beuken zag ik dat er op meerdere plekken in de bomen was gekerfd. Mijn nieuwsgierigheid werd geprikkeld. Waarom kerven mensen iets in de bast van de boom? Vaak zag ik hartjes en letters. Maar ook volledige namen, jaartallen of een zin.

Ingekerfde bomen bij het natuurgebied, Zwart-Water (Venkoelen) in Venlo. Eigen Fotowerk.

Boomkerven is het aanbrengen van letters, teksten, tekens, jaartallen of tekeningen in de schors van een boom. Er zijn zelfs boomkerven van rond 1840 gevonden. Google maar eens op boomkerven. Hartjes, bij velen favoriet, in bomen snijden, als teken van blijvende liefde. De liefde die alsmaar groter wordt naarmate de boom groeit en de tijd vordert..

Ingekerfde boom in natuurgebied, het Jaomerdal in Venlo. Eigen Fotowerk.

Boomkerven komt overal voor maar de culturele betekenis verschilt per plaats. Een bekende variant zijn de zogenaamde arborglyphs, boomkervingen in een populierensoort die door schaapherders van Ierse en Baskische afkomst in landelijke gebieden van de staat Oregon gemaakt zijn, en die tot 200 jaar oud zijn. Maar ook op de Chatham islands bij New Zeeland, zie hieronder zijn ze gevonden.

Foto Moriori Wikipedia, ingekerfde bomen op de Chatham Islands. Moriori Dendroglyph, New Zealand, rond 1900 ontdekt.

Oorspronkelijk ging men ervan uit dat de Moriori van Melanesische afkomst waren, en niet Polynesisch zoals de Maori’s van Nieuw-Zeeland. Sinds 1894 wordt de oorsprong van de Moriori wetenschappelijk onderzocht. Google er maar eens op.

De oudste voorbeelden van het fenomeen kerven of graffiti stammen al uit 40.000 voor Christus, toen de eerste holbewoners begonnen met het achterlaten van rotstekeningen in grotten. In tegenstelling tot de latere graffiti werden deze tekeningen echter niet beschouwd als vandalisme, maar als kunst. Het oudst bekende voorbeeld van graffiti dat iets minder artistiek bedoeld was, is terug te vinden in de oude Griekse stad Ephesus. Daar bekladde iemand een muur met afbeeldingen van een hartje, een kruis, een linkervoet, een vrouw en een getal. Vermoedelijk betrof het hier een advertentie voor een bordeel, waarbij de boodschap vertaald kan worden als ‘ga links op het kruispunt en je vindt een plek waar je liefde kan kopen’. Tenslotte nog een paar grappige ‘liefdesinscripties’.

Let er eens op als je in het bos of een park bent bent. Zie je wat moois of bijzonders ingekerfd in een boom, leg het vast op foto en deel het onder mijn blogbericht op Facebook.

Fijne zondag! Liefs, Astrid.

Structurele kleuren

In het dierenrijk vind je de prachtigste, knallende kleuren. Van de felrode kop van de geelvleugel-ara tot de schitterend blauwe vleugels van de morpho-vlinder. Onderzoekers tonen nu aan dat het intense rood en geel in de natuur geproduceerd wordt door pigment, maar dat het diepe blauw het resultaat is van de structuur van het oppervlak.

Bij een structurele kleur is de selectieve weerkaatsing van bepaalde golflengten van licht te danken aan de structuur van de oppervlakte van een materiaal. Het is een methode om licht te manipuleren. Structurele kleuren komen veelvuldig voor in de natuur, zoals bij de pauw en het geslacht van Morpho-vlinders. Het is ontstaan zo’n 500 miljoen jaar geleden. Gedurende eeuwen hebben wetenschappers deze kleuren bestudeerd en proberen na te bootsen.

Blauwe morpho-vlinder. Bron: Derkarts, via Wikimedia Commons

Onderzoekers van de University of Cambridge, in Engeland, berekenden nauwkeurig welke kleuren kunnen ontstaan op oppervlakken met verschillende structuren. Ze keken hierbij enkel naar intense kleuren die vanuit elke hoek zichtbaar zijn. Dit is bijvoorbeeld het geval bij de diepblauwe vleugels van de morpho-vlinder. Of je nu vanaf de zijkant of van boven ernaar kijkt, het blauw is altijd even intens.
Uit hun berekeningen bleken dat oppervlaktestructuren alleen een beetje groen, blauw en voor mensen onzichtbaar uv-licht op kunnen leveren. Rood en geel kunnen onmogelijk zo ontstaan. Die kun je alleen maken door pigment toe te voegen.

Pigment en structurele kleur
Verschillende kleuren zijn verschillende golflengtes licht. Blauw licht heeft bijvoorbeeld een korte golflengte. En een rood oppervlak weerkaatst enkel het rode licht, met een relatief lange golflengte. Bij rood pigment absorberen de pigmentmoleculen alle kleuren licht, behalve rood.

Structurele kleur ontstaat door de manier waarop licht weerkaatst op een pigmentloos oppervlak, ten gevolge van een structuur ter grootte van enkele miljoensten van een millimeter. Die minuscule structuur zorgt ervoor dat licht met een korte golflengte anders weerkaatst dan licht met een lange golflengte. Hierdoor doven sommige golflengtes licht uit, terwijl andere versterken. Dat kan diepe, intense kleuren opleveren. De structurele kleur diepblauw ontstaat bijvoorbeeld doordat het gereflecteerde blauwe licht versterkt raakt, terwijl de andere kleuren uitdoven.

De voornaamste functie van pigmenten in planten is de fotosynthese, die groen pigment gebruikt, genaamd chlorofyl, samen met andere rode en gele pigmenten die planten helpen om zo veel mogelijk licht te vangen. Zo, nu weet je ineens veel meer over kleur en waarom sommigen kleuren zo enorm intens zijn waardoor ze soms van je foto knallen. En soms overbelichting veroorzaakt. Is dat het geval dan temper je kleur een beetje en dan ziet het gelijk mooier uit in je foto.

Een kleurrijke dag gewenst! Liefs, Astrid.

Structuur.

Het fotograferen van structuren en abstracte onderwerpen kun je altijd en in ieder seizoen van het jaar doen. Vaak vind je de leukste dingen gewoon in je eigen tuin of directe omgeving. Het dwingt je ook tot beter observeren! En da’s niet onbelangrijk. Want hoe meer jij een detail en de structuur daarvan ziet, hoe beter je foto gaat worden.

Stuifduinen in Well bij het Reindersmeer. Aanrader om in het gebied een mooie wandeling te maken. Eigen Fotowerk.

Het fotograferen van structuren en abstracte onderwerpen vraagt echter wel van ons dat we het onderwerp goed bestuderen voordat we een foto maken. Let dus op vormen, lijnen en kleur. Vaak ben je bezig met het gehele plaatje in een foto. Nu leg je juist de aandacht op een klein stukje onderwerp en verwerkt dat in je foto. En dus moet je heel goed op je compositie letten om je foto samen te stellen.

De details van de borstels in de auto wasstraat. De foto heb ik genomen via het glazen dak toen de shampoo en de borstels aan het werk waren. Fascinerend leuk al die bewegingen te zien. Eigen Fotowerk.

Bij abstracte fotografie laten we alle niet essentiële informatie of aspecten uit het onderwerp weg, juist om de fundamentele structuur in het onderwerp zichtbaar te maken. We doen dit door iets heel kleins juist groot af te beelden of een kleiner deel uit een groter geheel te selecteren.

Als voorbeeld heb ik dit paaltje gefotografeerd. Eerst vanaf een afstandje en steeds dichterbij. Tot je niet meer ziet wat het is en alles daarom heen weg laten vallen. Dan blijft de abstractie over. Uiteraard moet je nog wel van datgene een fijne kijkbare compositie maken. Nog niet zo heel eenvoudig. Eigen Fotowerk.

Bij het fotograferen van structuren is het belangrijk om te kijken op welke manier elementen in het onderwerp met elkaar samenhangen. De structuur wordt dus bepaald door het verband tussen alle elementen onderling. De structuur kan op allerlei manieren bepaald worden, door vorm, kleur, lijnen en vlakken, licht en schaduw of het ritme van de elementen in je onderwerp.

Zoals deze dode boom. Ik zag vrouwelijke zachte en ronde vormen in combinatie met allerlei natuurlijke kleuren. De structuur hoe het hout van de dode boom is gedraaid vond ik fascinerend. Eigen Fotowerk.

Vrijwel iedere camera of smartphone is geschikt voor het fotograferen van abstracte onderwerpen en structuren. Gebruik je een compact-camera, kijk dan eens naar de macrofunctie. Smartphonefotografie en structuren gaan ook heel goed samen. Smartphone’s van nu hebben ook al vaak een macroknop. Let er wel op dat je niet te dichtbij gaat zodat het wazig gaat worden. Kijken, kijken en nog eens kijken en je ziet vaak de mooiste abstracte vormen en structuren.

Glas, licht, zeep en water een mooie combinatie. Ik ben er dol op. Eigen Fotowerk.

Hele kleine paarse zwammetjes, echt piepklein die ik in een scheur van de boom zag. Eigen Fotowerk.

Fijne zondag! Liefs, Astrid.

Perspectief.

Je hoort het nog wel eens als aanbeveling: neem eens een foto vanuit kikkerperspectief. Of juist vanuit vogelperspectief. Wat betekent dat en wat heb je er aan? Bekijk de onderwerpen die je wilt fotograferen eens op een andere manier.

Vanuit het bed gefotografeerd. Eigen Fotowerk

Vanuit je hurken in kikkerperspectief fotograferen en vogelperspectief juist vanaf een hoger gelegen standpunt. Zoals de kikker vanaf de grond en de vogel vanuit de lucht het zouden zien. Er is ook nog een tussenweg: het fotograferen op ooghoogte. Dan ben je op gelijke hoogte met je onderwerp.

Kikkerperspectief, foto genomen in Parijs. Eigen Fotowerk.

Als je je bewust bent van de verschillende invalshoeken kun je deze technieken beter inzetten en de compositie zoeken die past bij het gevoel of de sfeer die je wilt uitdrukken. Experimenteren met diverse standpunten is bovendien erg leuk en verrassend om te doen en kan inspireren tot het maken van creatieve beelden.

Op ooghoogte kom je op een bijna intieme manier met je onderwerp in contact. Je bent op gelijke lijn, het dier, plantje of paddenstoel is opeens deel van je eigen leefwereld en als je kijkt door de zoeker kom je zelf ook in een nieuwe wereld terecht.

Tussen de bloemen fotograferen. Eigen Fotowerk

Vanuit kikkerperspectief is je onderwerp opeens groot en indrukwekkend. Een goede manier om een heel krachtig beeld neer te zetten dat bij de kijker stevig binnenkomt. De achtergrond zal vanaf laag standpunt een belangrijke rol spelen. Je kunt gebruik maken van licht en kleur.

Klein paddenstoeltje in een bevroren meertje. Eigen Fotowerk.

Kikkerperspectief. Foto gemaakt door Riet Roox.

Vanuit vogelperspectief kijk je van boven en is je onderwerp vaak nietig. Het beeld van boven ziet er plat uit. Dit geeft een wat vervreemdend effect en levert vaak een abstract beeld. Patronen en lijnen zijn dan belangrijke beeldelementen.

Op ooghoogte, liggend in het bos in Zwitserland. Eigen Fotowerk.

Vogelperspectief, let op de lijnen die je foto meerwaarde geeft zodat je foto niet plat wordt. Foto gemaakt bij de sluis Reindersmeer in Well. Eigen Fotowerk.

Vogelperspectief, let op het kleine mensje in de foto. Foto gemaakt in IJsland. Fotowerk door Riet Roox.

Speel met je perspectief. Dat maakt je foto spannend en fijn om naar te kijken. En een foto af drukken en in te lijsten is ook een leuk idee. Tot de volgende blog!

schéine Sonndeg = in het Luxemburgs fijne zondag. Liefs, Astrid.

Op jacht!

Een foto maken en gelijk weer doorlopen. Je herkent het vast wel. Het lijkt alsof je op jacht bent. Want net om de hoek of in die andere straat daar is het. En als je daar dan weer bent, blijkt het niet zo te zijn en ga je weer door. Herkenbaar?

Als je nog nooit ergens een tijdje met je smartphone of camera hebt rondgehangen, kun je het jezelf maar beter een klein beetje gemakkelijk maken: rondhangen is immers leuker op een plek waar je op voorhand al iets in ziet. Je kunt er zelfs heen gaan met een vooropgezet plan, maar je mag niet weg als je dat plan hebt uitgevoerd binnen 5 minuten. Want het gaat erom dat je méér gaat zien, en je dus anders leert kijken naar dezelfde omgeving. Ga eens eerst zitten of loop om je plek heen. Bekijk de omgeving eens van onder naar boven en van boven naar onder. Van rechts naar links of op zijn kop. Het helpt je echt om eens heel anders te kijken naar je onderwerp voordat je het gaat vastleggen. Plan het in tijdens een wandeling en neem een theetje mee. Vooral het aangenaam maken voor jezelf.

Ik koos een plek onder een brug aan de Maas in Venlo. Een plek waar niet veel mensen lopen en je heerlijk je gang kan gaan. Dit gebied, heet de ‘Maascorridor’ en het is een gebied in ontwikkeling. Tussen Baarlo en Velden kunt u langs de Maas via één lang natuurlint door het stedelijk gebied van Venlo struinen. Soms enkel aan de westzijde, maar ook regelmatig aan beide zijden. Het is stadsnatuur ten top. Het is de voor- of de achtertuin van Venlo. Maar dan een van vele tientallen hectaren en eentje waar iedereen vrij mag wandelen. Galloway koeien trouwens ook die lopen er heerlijk rond. Het is een geliefd uitloopgebied voor mensen uit de aanliggende dorpen en de stad en natuurlijk voor toeristen. Het is vrijwel overal struinnatuur en u mag wandelen waar u wilt, uiteraard met respect voor plant en dier. Niettemin loopt er ook een goed gemarkeerde wandelroute door het gebied. Het Pieterpad en Santiago de Compostela kruis je diverse keren.

Op de achtergrond zie je Venlo, dit is de route naar Velden. Eigen Fotowerk

Natuurlijk, het doel is dat je nieuwe invalshoeken ontdekt. Maar meestal moet je daarvoor éérst door de geijkte standpunten heen. Dat geldt in ieder geval voor mij. Vaak werkt het, als je de standaard plaatjes heb gemaakt dat je dan een laag dieper kan gaan. Wat werkt in je voordeel en wat niet? Wie zie je en wat is interessant?

Onder de E3 brug in Venlo. Eigen Fotowerk. De boom onder de brug triggerde me.

Ik begin in kleur te fotograferen en stap al snel over in zwart-wit. Bij dit soort onderwerpen is het zonder kleur vaak sprekender en door het contrast trekt het meer de aandacht naar zich toe. De boom trok ook mijn aandacht. Wie plant nu in hemelsnaam een boom onder een brug? Of is ie aangewaaid.

In zwart-wit zijn de schaduwen mooi te zien.

Goed, je hangt nu een tijdje rond in een door jou gekozen gebied. Wat valt je op? Welk effect heeft deze omgeving op jou? Probeer deze elementen visueel over te brengen in je foto.

De lijn en de harde schaduw komt goed over in zwart-wit. Eigen Fotowerk.

Bekijk als je weer thuis bent en je foto’s bekijkt, hoe je naar je omgeving hebt gekeken gedurende de tijd dat je er rondstruinde.Wat is er anders aan de eerste paar en de laatste paar foto’s? Had je hetzelfde gezien zónder lang op één plek te hangen?

Experimenteer er lekker op los. Eigen Fotowerk.

Ik hoop dat ik je met mijn blog enthousiast gemaakt heb en je zelf aan de slag gaat! Fijne zondag! Liefs, Astrid.

Reflecties en weerspiegelingen

Reflecties/weerspiegelingen in mijn foto’s…ik hou er zo van! Ze geven een extra dimensie aan mijn foto’s. Reflecties in je fotografie is echt een meerwaarde. Het regenweer van de afgelopen dagen en net na een plensbui geven vaak de mooiste foto’s. Met dergelijk weer als dit ga ik bewapend met een goede jas, een stormparaplu en met een ‘koffietogo’ graag op avontuur en ben ik dan ook vaak buiten om (foto) pareltjes te vinden.

Iets meer over reflectie – zelfstandig naamwoord
uitspraak: re-flec-sie

1. het erover nadenken
♢ zonder enige reflectie stemde ze toe
2. licht dat teruggekaatst wordt
♢ de reflectie van het achterlicht is minimaal

Zelfstandig naamwoord: re-flec-sie
de reflectie

Synoniemen
overweging, weerspiegeling

De reflectie van een bergketen in een blauw meer of de wolken die langsdrijven in een hoge wolkenkrabber, reflectie fotografie is een creatieve en interessante manier van fotograferen. De kijker wordt gedwongen om beter te kijken naar de foto. Vaak is het niet in één oogopslag te zien hoe de foto in elkaar zit en het levert prachtige dynamische plaatjes op. Hierdoor veranderen ‘gewone’ foto’s in kunstwerken.

Reflectie van de ondergaande zon in een aluminium plaat. Eigen Fotowerk.

Water

In de natuur vindt je reflecties in meren, vijvers, rivieren en kanalen. Kortweg : als er water in de buurt is, kun je de mooiste reflecties zien.

Bomen, wolken, vogels, bruggen,…die zich reflecteren in meren of vijvers. Heerlijk om te zien.
Waterplassen : heeft het net een fikse regenbui gedaan? Wees dan niet bang om naar buiten te gaan en de reflecties die ze weergeven op te zoeken.
Water in drinkglazen kunnen je een verrassend beeld bezorgen. Plaats een glas eens voor een patroon of motief en kijk wat er gebeurt met het patroon.

Afhankelijk van je onderwerp kun je met reflectie fotografie je creativiteit volledig benutten. Door bijvoorbeeld de foto op z’n kop te keren (180 graden, dus reflectie boven) krijg je een vervreemd maar dynamisch beeld.

Een leuke manier om te spelen met reflectie fotografie is om verschillende elementen zoals binnen en buiten te combineren. Blaadjes op een wateroppervlak gecombineerd met een reflectie van een groot gebouw kan het beeld heel anders maken dan andere mensen hebben gezien die dag. Of een foto van een interieur via een raam met een reflectie van een boom achter jou, de fotograaf.

Met reflectie fotografie ben je bezig met een beeld creëren in plaats van het simpelweg vastleggen van een situatie. Hierdoor kun je oneindig creatief zijn. Gebruik horizontale en verticale reflecties maar vergeet vooral niet de zijwaartse reflecties. Maak er dus gebruik van, het is gratis. Je hoeft het alleen maar te zien!

Al een wat oudere foto maar nog steeds tof! Wacht tot er een fietser voorbij komt die door een plas water fietst. Eigen Fotowerk.

Geniet jou Sondag! = Afrikaans voor mooie zondag gewenst!
Liefs, Astrid.

De perfecte foto voor aan jou muur

Ik heb Corona gebruikt om een aantal nieuwe initiatieven te ontplooien. De belangrijkste is deze: ik heb mijn eigen smartphone fotoalbum op facebook en ben bezig om de mogelijkheden te bekijken om ze ook online aan te bieden. Aanleiding hiervoor is dat ik een heel groot archief heb met allerlei mooie foto’s over allerlei relevante onderwerpen. Opdrachtgevers vragen mij regelmatig heb je een goede foto van dit of dat. Nu kunt u zelf de foto’s vinden die u zoekt, en na een berichtje aan mij de grote bestanden bestellen die ik dan via Wetransfer verstuur. Een foto gemaakt door mij en laten inlijsten in een wissellijst of afdrukken op aluminium kan ook. Dit kan in drie formaten. Wil je meer informatie stuur een mail naar; info@astridrooxfotografie.nl of maak een pb via facebook. Fotowerk naar wens kan uiteraard ook nog altijd.

Gastblog! Ook een nieuw in leuk initiatief. Zoals je ongetwijfeld hebt kunnen lezen heb ik een paar keer iemand die ook creatief bezig is een gastblog laten schrijven. Ik wilde dit graag om zo erachter te komen hoe de gasten kijken naar licht en hoe ze het gebruiken in hun fotografie maar ook in ander creatief werk. Kunstenaar, Monique Romeijn schildert veel en mooi is het om te zien hoe zij in de weer is met het licht. Geweldig om te lezen hoe de diverse gasten het licht gebruiken en wat ze ermee doen. Fotograferen is vooral spelen met licht. Is het licht niet goed dan is je foto ook bagger. Je kent het wel iets mis je dan in je foto. Als jij ook een gastblog wilt schrijven over jou gebruik van licht in je creatieve werk laat het me dan weten. Of zou je ergens anders over willen schrijven dan kan dat ook.

Een klein bloempje of een insect haarscherp en natuurgetrouw op de foto krijgen is een kunst op zich. Minstens zo kunstig is het van de gebaande wegen af te wijken en de kijker te verrassen met een origineel beeld. Creatieve fotografie dus. Laten we het daar eens wat meer over hebben. Wat me opvalt is dat als ik fotowerk van anderen bekijk ik vaak dezelfde soort foto’s zie die ze maken. Waarom is dat vraag ik me af? Is het omdat iemand bijvoorbeeld helemaal verzot is op regendruppels en niets anders dan dat wilt fotograferen? Of is het gemakkelijk en wil je niet uit je comfortzone? Of is het een beetje gebrek aan durf en creativiteit? Of ga je slechts voor de likes op social media, dat je daarom de foto’s met zonsondergang e.d steeds weer plaatst? Denk daar eens over na of je dit herkent. En stel jezelf de vraag of je dit wilt veranderen.

Uitspattingen bij het bewerken op de computer en allerlei technische snufjes en hoogstandjes vallen ook onder de creatieve benadering, maar die komen hier niet aan de orde. We beperken ons hier tot creatief fotograferen buiten in het veld, want daarmee alleen al kun je vele kanten op. De eerste tip: geef intuïtie en gevoel even vrij spel bij het fotograferen en verras jezelf.

Creatief kleurgebruik spreekt direct aan – wie valt er niet voor een mooi kleurig plaatje? Vaak zijn er meer kleuren aanwezig dan je op het eerste oog ziet, en je moet leren hoe je ze kunt gebruiken. Niet alleen de kleuren in je onderwerp, maar juist die in voor- en achtergrond kun je goed inzetten. Zo bevat de vegetatie op de achtergrond tal van schakeringen, dood beukenblad kleurt prachtig oranje, dood hout bevat paarstinten, vervagende bloemen in voor- en achtergrond bieden een bont kleurenpalet, enzovoorts. Door onscherpte (afstand, open diafragma) vertonen de kleuren zich in de vorm van vlekken en vlakken.

Je kunt op een eenvoudige manier licht manipuleren als je met een of enkele stops onder- of overbelicht. Dat is geschikt in situaties met grote contrasten, zoals bij tegenlichtopnames. Door onderbelichting wordt je foto donker met lichte accenten, bij overbelichting net omgekeerd. Vaak zie je alleen nog maar contouren en ontstaat een spannend beeld.

Een bijzonder effect krijg je als je een donker object tegen een lichte achtergrond fotografeert: een silhouet. Je accentueert hiermee de omtrekvorm van je onderwerp, die dan natuurlijk wel de moeite waard moet zijn. De lichte achtergrond kan de lucht zijn, maar ook de maan, de ondergaande zon of, iets minder natuurlijk, een lantarenpaal of een zaklamp. Speel, experimenteer en je zal merken dat je fotowerk vaak verrassend anders wordt!

Graag lees ik je reactie of je het bovenstaande herkent en hoe los je dat op? Leuk om te lezen hoe jij het ervaart.

Eigðu yndislegan sunnudag! = in het Ijslands (toch wel een favoriet eiland) een hele mooie zondag gewenst!

Gastblog van Monique Romeijn

Over licht.

Astrid en ik kennen elkaar van het Kunstencentrum Venlo, waar we beiden als docent werkzaam zijn. Mijn vak is tekenen en schilderen en ik begeleid de masterclass schilderen. De cursisten zijn breed geïnteresseerd en vragen ook input vanuit andere vakgebieden om hun visie en vaardigheden te kunnen ontwikkelen. Dat is voor mij altijd de uitdaging die het lesgeven zo leuk maakt. Zo kwam ik ook bij Astrid terecht. Een enthousiaste collega en iemand die open staat voor vernieuwing en een andere kijk heeft op fotografie.

Al pratende en doende merkten we dat er thema’s zijn die ons beiden boeien en verbinden. Over licht bijvoorbeeld. Door de veranderde omstandigheden in het lesgeven van afgelopen jaar kon Astrid ook voor mijn cursisten iets betekenen. Ze kregen een workshop smartphone fotografie, waardoor ze leerden om thuis betere foto’s van hun eigen schilderijen te maken. Zo bleek het ook mogelijk om digitaal te kunnen communiceren over de ontwikkelingen van hun werk. Het nadenken over de invloed van de lichtbron was essentieel voor het maken van de foto van hun eigen schilderij.

Licht is in beweging, licht is verandering. Licht en de schaduwen geven steeds een andere sfeer op het onderwerp. Het zijn toevalligheden die onverwachts verschijnen en ook weer verdwijnen. Het is een spel. Het is een momentopname. Maar je kunt ook gebruik maken van een bepaald soort licht om die sfeer zelf te gaan creëren.

De schaduwen in de ruimte, van bijvoorbeeld bewegende bomen door het raam, kunnen ook iets toevoegen aan het beeld. Dan heb je onverwachts een extra vlek in het schilderij, waardoor je ineens nieuwe inzichten over je werk kunt krijgen.

Als je iets mist in een schilderij helpt het vaak om het werk op een andere plek neer te zetten, zodat het licht er anders op kan vallen. Strijklicht, tegenlicht of pal in het volle zonlicht, waardoor er andere elementen in het werk zichtbaar worden, of juist onzichtbaar zijn. Door licht ervaar je transparantie en worden de onderwerpen minder hard. Door transparantie komt de verf en de streek van de kwast beter tot uitdrukking. Het confronteert je met jouw handschrift.

In mijn eigen schilderijen gebruik ik deze ervaringen om openheid en helderheid te creëren, want voor mij mag iedere streek zichtbaar zijn. Het vertelt iets over de opbouw en keuzes die je maakt tijdens het schilderproces. Lichtinval stuurt de vorm. Het liefst werk ik met een natuurlijke lichtbron; de zon, de maan. Door de plaatsing van het werk in een ruimte bepaal ik hoe ik er naar wil kijken. En de wisselwerking met fotografie is een wederkerend spel tussen zien en anders zien.

Monique Romeijn.

Kijk ook op de website van Monique voor een mooi overzicht van haar werk. http://www.moniqueromeijn.nl

Gastblog van Esther van Amerom

Het licht zien! Een vraag van Astrid of ik mijn licht wil laten schijnen op mijn visie over fotografie. Ik ben niet zo’n schrijver, maar fotografie heeft mijn passie. Eigenlijk fotografeer ik al vanaf mijn pubertijd. Tijdens mijn opleiding mode en kleding maakte we hele fotosessies van onszelf en onze creaties. Toen ik aansluitend naar de kunstacademie ging kregen we een jaartje fotografie. Heerlijk! Mijn plan was echter om kinderboeken te gaan illustreren en dus ging fotografie naar de achtergrond. Doordat ik om medische redenen niet meer goed kon tekenen en schilderen werd ik door een vriendin geattendeerd op fotografie. Smartphonefotografie dit keer. Mijn smartphone heb ik tenslotte altijd bij me en ligt niet zwaar op mijn hand of om mijn nek.

Een smartphoneworkshop van Astrid bleek de perfecte match te zijn voor mij. De rust, de uitdagingen, het enthousiasme dat zij uitstraalt past bij mij. Inmiddels heb ik diverse cursussen bij Astrid gevolgd en dat bevalt erg goed. Zoveel meer verdieping wat je eigen fotografie naar een hoger level tilt. Samen met onze gezellige expert fotogroep gaan vaker op pad. Hoewel ik er graag alleen op uit trek om te fotograferen is de groepsdynamiek een fijne afwisseling. Je leert van elkaar en deelt dezelfde passie.

Fotografie; Esther van Amerom. Spiegelingen!

Persoonlijk denk ik nooit na over het licht bij het fotograferen…! Ik volg mijn instinct. Maar nu ik me een beetje heb ingelezen ben ik toch van plan om er eens wat meer op te gaan letten. “Zonder licht is er namelijk geen fotografie”. Daarom is het belangrijk om, voordat je gaat fotograferen, altijd eerst goed te kijken. Van welke kant komt het licht? Wat wil ik accentueren of verdoezelen. Welke kleur heeft het licht? Nooit eerder zo bij stil gestaan hoe belangrijk licht is.

Ik ga er iedere dag zo’n 3 keer op uit met mijn honden. Lekker naar de hei, de maas, het Floriade terrein of de stad. Mijn ogen scannen dan de hele omgeving. Stel je voor dat ik “de Foto” mis. Af en toe moet ik mezelf dan ook echt toespreken niet te fotograferen maar puur genieten van alles wat ik zie, hoor en ruik…..Mijn voorkeur is fotograferen met zonlicht. Alles lijkt mooier met die warme gloed van de zon rondom bloemen, achter bladeren, rondom hoofden….
Vaak maak ik foto’s waar de zon op te zien is of de stralen van de zon zichtbaar zijn. Het zo geheten “Flair-licht”
Op minder zonnige dagen vind ik het lastiger om de juiste belichting te vinden. Het komt dan aan op een interessant beeld om naar te kijken.

Als je binnen gaat fotograferen ben je vaak afhankelijk van kunstlicht of je flitser. Ik ben dol op, ‘foodfotografie’ en experimenteer vaak met allerlei licht. Persoonlijk gebruik ik de flitser nooit. Veel te hard en lelijk licht. Ik gebruik vaak het daglicht dat door onze ramen naar binnenvalt.
De grootste uitdaging ligt er dan in te zorgen dat je eigen schaduw niet in beeld komt (wat mij nog wel eens overkomt)
Als ik dan toch eens kunstlicht moet gebruiken gebruik ik meestal een ledbouwlampje, zaklamp of kaars. Met een wit vel papier of stuk aluminiumfolie kun je het harde licht ombuigen tot zacht licht.

Ik blijf lekker doorgaan met mijn foto-ontdekkingstocht en hoop dat er nog leuke opdrachten mijn kant op blijven komen. Op mijn Facebookpagina, instagram account, af en toe de krant en op enkele websites zijn mijn foto’s al te zien. Have fun en pluk de dag, Esther van Amerom.

Aangebrand eten 🍽

Heb jij dat ook? Ben je aan het koken en zie je mooie dingen om te fotograferen. In mijn enthousiasme vergeet ik alles en zie ik condens aan de binnenkant van een glazen deksel en ben dit aan het fotograferen terwijl de piepers droog staan te koken! Het is niet de eerste keer dat mijn diner is aangebrand. Maar ja, ik heb wel een toffe foto!

Het fotograferen van voedsel is een kunst op zich. Soms ben je heel lang in de keuken bezig geweest en wil je laten zien hoe mooi het eindresultaat is geworden. Of misschien zit je te genieten in een mooi restaurant en wil je anderen laten zien hoe fantastisch elke gang eruit ziet. Met de juiste apps en fotofilters zorg je ervoor dat een gerecht goed uit de verf komt. Geen fletse foto’s of onsmakelijke klodders saus, maar een foodfoto van gerechten waar je zó je tanden in zou willen zetten.

Deze gratis app’s helpen je op weg om prachtige foto’s te maken van food! Ik noem er 3 want er zijn (te) heeel veel app’s. Deze 3 app’s zijn gratis en makkelijk in gebruik. Instagra m, Foodie en Food Photo Editor. Deze 3 app’s bekijken we eens wat beter.

Italiaanse overschotel maken. Eigen Fotowerk.

Instagram met diverse filters

Instagram biedt zelf een heleboel filters aan om je foodfoto er smakelijk uit te laten zien. Wanneer je een foto maakt of uploadt naar de Instagram-app kun je direct een filter toevoegen. Deze filters kun je het beste gebruiken:

Amaro: dit filter zorgt voor licht op de foto wanneer deze donker is. Kan handig zijn wanneer je een foto hebt gemaakt in een donker restaurant. Voor thuisgebruik is hij niet aan te raden, omdat je snel een tl-buiseffect krijgt.
Rise: wanneer je een paar lelijke plekjes hebt op het beeld kun je deze makkelijk verdoezelen met dit filter. Felle kleuren gaan echter wel een beetje verloren.
Hefe: dit filter geeft foto’s een wat meer dramatisch effect. Vooral geschikt voor brood, gebak, frietjes of kaas.
Brannan: wanneer je foto’s iets meer scherpte en contrast nodig hebben. Dit filter geeft wel een gedempt effect wat hem minder geschikt maakt voor hele kleurige foto’s.
Ludwig: dit is het meest geschikte filter voor foodfoto’s van Instagram, vooral voor wat gelere gerechten zoals pasta of gegratineerde gerechten.

Foodie

Foodie is een gratis fotografie-app die speciaal is gemaakt voor het fotograferen van maaltijden. Gebruik deze app dan ook niet voor je selfies of vakantiefoto’s, want ze zullen een rare gloed krijgen. Het leuke aan Foodie is het gemak waarmee je de app gebruikt. Met grote knoppen en heldere pictogrammen weet je precies wat een functie doet, nog voordat je de knop ingedrukt hebt. De app is helemaal gratis te gebruiken. Bovendien hoef je geen account aan te maken om hem te gebruiken. De foto’s die Foodie maakt zien er bijna altijd goed uit. Je hoeft in ieder geval minder lang op zoek naar het juiste filter om je eten te fotograferen, waardoor je irritatie van tafelgenoten voorkomt.

Food Photo Editor

Deze app is ook speciaal gemaakt voor foodfoto’s. Food Photo Editor zit vol met filters om achteraf een foto op te knappen. Hoewel de naam anders doet vermoeden kun je ook foto’s maken met de app. De nadruk ligt echter op het bewerken. Je kunt kleurtonen aanpassen, tekst toevoegen, scherptediepte aanpassen, lelijke plekjes wegwerken en nog veel meer.

Inspiratie: 6 foodfotografen die je moet volgen

Heb je nog moeite met het smaakvol fotograferen van maaltijden? Doe dan eens inspiratie op bij deze professionele en semi-professionele fotografen, die mooie foto’s van maaltijden maken.

David Loftus: De vaste fotograaf en huisvriend van Jamie Oliver is een voorbeeld voor veel foodfotografen. Kijk de kunst af! Het is niet voor niets dat het Hipstamatic-foodfilter naar Loftus is genoemd.
Jamie Oliver: Jamie Oliver is zelf ook een verdienstelijk foodfotograaf. Ondertussen krijg je ook nog een beetje mee wat Jamie zoal meemaakt, al zit daar ook veel PR-praat een mooidoenerij bij.
Donna Hay: Hou je meer van de koele, minimalistische stijl van Donna Hay, dan is het persoonlijke account van Donna de moeite waard om te volgen. Op het Instagram-account van Donna Hay Magazine vind je soortgelijke foto’s, vaak met veel wit- en blauwtinten – en natuurlijk heel veel reclame om vooral de boeken en keukenspullen te kopen.
Yotam Ottolenghi: De Israelische chef Yotam Ottolenghi heeft weer een heel andere stijl – zowel wat eten, als wat fotografie betreft. De gerechten kun je zelf ook maken.
Lyan van Furth: Lyan is niet alleen een foodie, hij is ook professioneel foodfotograaf. En dat is te zien. Bij de foto’s die hij op Instagram plaatst krijg je meteen zin om te gaan eten. Meer foto’s vind je op lvffood.com.
Monique van Loon: Oprichtster van foodblog Culy en altijd in de weer met eten. Monique komt op veel plekken en laat dat zien met haar foto’s.

Tot slot mijn eigen tongstrelende recept: Italiaanse overschotel met gehaktballetjes😋 en als metgezel een jonge soepele wijn.

Ingrediënten:300 gr pasta, 500 gr h.o.h gehak, 1 ei, 3 eetlepels paneermeel met kruiden, 1 theelepel biologische italiaanse kruiden, naar smaak peper en zeezout, 1 pot goede smaakvolle pastasaus (400 gr), 500 gr broccoli (in kleine roosjes) 3 eetlepels goede pijnboompitten en 2 volle handjes geraspte Pardano kaas.

Bereidingswijze: Kook de pasta al dente. Meng het gehakt met het ei, paneermeel, italiaanse kruiden en voeg naar smaak wat peper en zout toe. Rol er kleine gehaktballetjes van, formaat squashballetjes. Verhit een beetje olie in een pan en bak de balletjes op hoog vuur rondom bruin en laat ze daarna op wat lager vuur gaar worden in ca 7 minuten. Verwarm de oven op 200 graden. Kook de broccoli roosjes 4 minuutjes (stevige bite houden, niet te slap en te gaar) en giet ze af. Voeg de pastasaus toe aan de gehaktballetjes en laat nog 2 a 3 minuutjes pruttelen. Doe de pasta en de broccoli in de overschotel. Voeg dan de balletjes en de saus toe aan de ovenschotel en schep voorzichtig iets door elkaar. Bestrooi met de pijnboompitten en kaas. Zet de ovenschotel ca 20 minuutjes in de oven. Serveer met frisse veldsla met wat azijn en zoete balsamico. Eet smakelijk 😋 ik hoor graag of het je gesmaakt heeft.

Ik lees graag in je reactie wat je mijn blog vind. Ha en veldig fin vårdag = in het Noors, een hele mooie voorjaarsdag gewenst. Liefs, Astrid.

Nog beter worden in fotograferen

Compositie: symmetrie, horizontaal of verticaal en series maken.

Je foto’s beter maken doe je door goed te kijken. Uiteraard je camera goed te kennen en… gebruik te maken van een paar simpele compositie regels. Het toffe van compositie is, is dat je het ook kunt gebruiken als je foto’s maakt met je mobieltje of compact camera.

Deze week kijken we naar symmetrie, horizontaal of verticaal fotograferen én series maken.

Symmetrie. Een simpele manier om je foto’s nog beter te maken is door op je symmetrie te letten. In sommige gevallen is dit heel fijn om naar te kijken. Bijvoorbeeld bij een weg die rechtdoor loopt. Je kunt met je oog dan de hele weg volgen. Het schept vaak ruimte.

Maar soms is het juist fijn om in een foto een verrassende wending te geven en juist te proberen asymmetrie aan te brengen.

Niet te streng dus, niet alles hoeft recht.

Puntje van aandacht. Niet alles hoeft recht dus. Behalve de horizon. Ik moet zeggen dat ik ook weleens vergeet om m’n horizon helemaal recht te laten lopen. Maar als ik het zie in de nabewerking kan ik er zo slecht tegen dat ik ‘m alsnog recht moet trekken. En dat zorgt er weer voor dat ik soms stukjes van de foto kwijtraak terwijl dat eigenlijk niet de bedoeling was. Dus als je erop let terwijl je de foto maakt scheelt je dat een hoop tijd in je nabewerking.

Eigen Fotowerk. Het meer van Genève loopt leeg 😳

Horizontaal of verticaal? Eerder had ik het al over dat het slim is om van tevoren na te denken over wat je met je foto’s wilt gaan doen. Als je weet wat je wilt doen met je foto’s kun je van tevoren ook alvast nadenken over of je je foto’s vooral horizontaal of verticaal wilt maken. In een album is het bijvoorbeeld fijn om op één bladzijde in ieder geval een paar foto’s te hebben die of verticaal of horizontaal zijn.

Eigen Fotowerk, verticaal bij een trap doet het altijd prima.

Mijn stelregel is over het algemeen, probeer zoveel mogelijk variatie aan te brengen. Zorg dus dat je van alle twee wat hebt. Zelf maak ik tijdens shoots ook vaak van één set foto’s een paar horizontale én een paar verticale.

Maar ook dit kun je gevoelsmatig doen en als je goed kijkt kom je al een heel eind. Een portretfoto is bijna altijd verticaal. Dit voelt gewoon natuurlijk om te maken. Heb je een onderwerp dat van links naar rechts loopt, zoals bijvoorbeeld een kustlijn, dan is een horizontale foto vaak de meest logische optie.

Maak series. Wat je uiteindelijk ook met je foto’s gaat doen: een serie maken is altijd een goed idee. Als je de Vogue, Glamour of Jan openslaat zie je bijvoorbeeld dat de fashion editorials ook een bepaalde opbouw hebben.

Je ziet bijvoorbeeld een zomer editorial op het strand. Dan komen deze onderdelen vaak voorbij:

Een overview shot met daarin het model op een mooie locatie. Een medium shot waarin de aandacht naar het model gaat.

Een close-up van het gezicht met een bepaalde uitdrukking die bij de sfeer past. Een paar close-ups van omgeving kleding en accessoires.

Gebruik de genoemde Tips & Trics in je fotowerk en je gaat echt verschil zien.

Wil je even snel wat voor me doen? Laat een reactie achter wat je van mijn blog vindt. Moaie snein= in het Fries dit keer en het betekent, mooie zondag! Liefs, Astrid.

Pablo Picasso

Alleen al de volledige naam van Pablo Picasso….spreek het eens uit! Een mooie foto van een charismatische man.

Pablo Diego José Francisco de Paula Juan Nepomuceno María de los Remedios Cipriano de la Santísima Trinidad Ruiz y Picasso geboren op 25 oktober 1881 was een Spaans kunstschilder, tekenaar, beeldhouwer, grafisch kunstenaar, sieraadontwerper en keramist. Hij was een van de bekendste Spaanse kunstschilders. Maar hij heeft ook eindeloos veel verschillende stijlen en materialen uitgeprobeerd. Voor velen is hij een onuitputtelijke bron van creativiteit. Hij heeft ook fotografische ervaringen opgedaan in de periode met fotografe, Dora Maar, zijn minnarese. Zelf zie ik soms de grafische creativiteit terug in mijn foto’s die ik bewust of onbewust heb opgedaan door werk van Picasso.

8 jaar oud was ik toen Pablo overleed op 8 april 1973. Hij beoefende zelf alle takken van sport. Of het nu de schilderkunst, de sculptuur, de grafiek of de keramiek ging, hij draaide er zijn hand niet voor om. Nieuwsgierig blijven dus!

Kunst en perfectie vind je in zoveel, je hoeft maar te kijken. Simpel.

Wanneer is iets kunst?

Is kunst alleen mooi wanneer er een grote naam op prijkt? Is schoonheid iets individueel en raakt het je… of net niet? Zijn we onderhevig aan hypes, merken en prestige?

Is een werk – ontmaskerd als ‘fake’ – plots niet meer mooi? Interessante vragen. Wat vindt jij mooi?

Afbeeldingsresultaat voor grafisch picasso

Waar ik dus op doel in de fotografie is maak vooral je eigen fotokunst.

Een eigen stijl is niet iets wat je ineens ‘hebt’. Het is meer iets wat ontstaat door het veel te doen. Er is geen specifiek moment waarop je ineens je eigen stijl hebt ontdekt. Na heel veel shoots zul je zeer waarschijnlijk vanzelf een overeenkomst in je foto’s ontdekken en dan weet je dat je je eigen stijl gevonden hebt. Zelf ben ik van links naar rechts en van onder naar boven gegaan om mijn eigen stijl te vinden. Heel veel fotoshoots heb ik mogen doen, van huwelijk, geboorte tot uitvaart. Alles kwam voorbij. Ik was gretig en wilde alles ontdekken. Dat stukje zit ook in mijn eigen ik, alles zien en blijven experimenteren. Hoezo valkuil? Daar snap ik niets van..mwah! Zoals Picasso zei: ‘ ik doe altijd dingen die ik niet kan zodat ik ze leer’. En ja, ook fotoshoots die zo niet mijn ding waren! Daar sta je dan met je grote mond, ik doe dat wel even hoor ik mezelf nog zeggen. Net alsof het iemand anders was die dat riep. Enfin, al doende leerde ik tenslotte keuzes maken in mijn fotografie en hoe onder allerlei omstandigheden een goede foto te maken en te voldoen aan de verwachtingen van de opdrachtgever. Egaal wat het onderwerp is.

Maar goed, nu is dat natuurlijk niet zo’n praktisch antwoord, dus ik ga je enkele tips geven. Er zijn een aantal dingen die je kunt doen om het proces van het vinden van je eigen stijl te versnellen.

Fotografeer heel veel

Een open deur natuurlijk. Maar wel belangrijk! Hoe meer je fotografeert, hoe beter je leert kijken, leer werken met het licht, speel ermee en leer wat voor jou fijn werkt. Heel veel fotograferen is belangrijk als je je eigen stijl wilt vinden.
Kijk eens goed naar je fotowerk. Wat komt er overeen? Gebruik je een bepaalde compositie telkens weer opnieuw? Ook als je nog niet perse een patroon ziet, maar wel kunt aanwijzen wat je telkens mooi vind in je eigen foto’s, kun je dit gebruiken. Probeer dat dan vaker te gebruiken!

Om af te sluiten met een mooie quote van Pablo:“There is only one way to see things, until someone shows us how to look at them with different eyes.

                                                                    Te deseo un buen día= Ik wens je een mooie dag, in het Spaans de taal van Pablo! Ik zou het leuk vinden om te lezen wat je van mijn blog vindt.         
                                                                    Liefs, Astrid.

Stilte is een luxe

Echte stilte is een luxe die in ons land helaas nog maar schaars is. Naar echte stille gebieden zul je goed moeten zoeken. Toch heeft stilte en rust een heilzaam effect op de geest en je geluk.

“Silence is a source of great strength.” Lao Tzu 🧡

Stilte in jezelf vinden, midden in de drukte. De wereld kan nog zo snel draaien, het is mogelijk om je tijdelijk af te sluiten voor dit ‘lawaai’ en stilte in jezelf te vinden. Stilte zorgt voor minder mentale stress waardoor je dichter bij jezelf komt te staan. Stilte is vergeten luxe. De laatste weken merk ik hoe ik steeds meer geniet van stilte. Maar ook in mijn fotografie. Mijn gevoel verbeeld ik vaak in mijn foto’s en dan zie ik stilte in mijn fotografie. Bij het fotograferen van stilte gaat het om wat je beeld vertelt, niet om hoeveel geluid er was tijdens het maken van de foto.

Zittend in het bos op zoek naar stilte. Foto werk Riet Roox.

Stiltefotografie. Bestaat dat, als aparte categorie? Ik denk dat stiltefotografie nog best een lastig onderwerp is. Een foto maakt in tegenstelling tot video namelijk geen geluid. In die zin is elke foto dus stilte. En hoewel je prima een stille compositie kunt maken, kan het best zijn dat achter je een drukke autoweg is of dat er pratende mensen om je heen staan. Op foto zie je dat niet, maar het geluid is er wel.

Moet je stiltefoto’s in absolute stilte maken, hoor ik je denken. Nee, dat hoeft niet. Een stiltefoto is een beeld dat het verhaal van stilte vertelt. Waarbij stilte kan betekenen dat het geluidloos is, maar ook kan betekenen dat het rustig is, weinig lawaai of slechts het ruisen van de wind. Btw, de wind, ik ben dol op de wind. De wind is mijn vriend. Van jongs af aan al. De wind kan je beroeren, zacht aanraken en verwarmen of tegen je aan zwiepen. Regen trouwens ook. Het geluid van het kletteren van de regen op de tent waar ik vroeger samen met mijn zus in sliep als we met onze ouders op vakantie gingen. Maar ook een flinke storm en het huilen van de wind. Ik hoor het graag. Net als het fluiten van een volwassen merel. Dat fragiele en mooie geluid raakt me rechtstreeks en ik voel dat tot in mijn tenen! Ik kan daar enorm van genieten. Zalig! Oh ik dwaal weer eens af.

Eigen fotowerk, helaas is dit bos in Tegelen met de klimop bomen gekapt.

Dus het is belangrijk is dat je foto het verhaal van de stilte vertelt. Ik maakte de foto bovenaan dit artikel met het geluid van de wind. De stilte die ik bedoel. Met je foto’s wil je een verhaal vertellen. Het verhaal van wat je zag, wat je meemaakte, voelde, proefde. Wat kippenvel veroorzaakte op je huid! Maar een foto vertelt pas een goed verhaal, als je slecht een kleine woordje of zin erbij zet. Hele verhalen zijn niet nodig. Dat geldt des te meer voor stiltefoto’s. Het zijn beelden die direct de stilte laten zien. Iemand alleen in de ochtendmist. Of een idyllisch meertje in de vroege ochtendmist. Een lege concertzaal. Een slapend kind. Het tegenovergestelde kan ook: een man die het parkgazon maait met z’n oorkappen op. Of een kind dat een vinger voor zijn lippen houdt om aan te geven dat je stil moet zijn.

Eigen fotowerk, zelfs met voorbijgangers is het beeld rustig en stil

Hoewel in de natuur stilte voor het oprapen ligt, is de uitdaging voor een goede stiltefoto in de stad een stuk groter. Vooral in drukke gebieden zul je echt op zoek moeten naar de stilte. Stilte in de stad vind je vooral op plekken die verlaten zijn. Nog steeds kun je op de achtergrond de geluiden van de stad horen, maar een verlaten café, een lege speeltuin of een spookachtige begraafplaats kunnen prima die relatieve stilte verbeelden. Je kunt ook heel goed stiltefoto’s van mensen maken. Een baby die net op de wereld is gezet of de fles krijgt, maakt amper geluid en oogt heel vredig en stil. Ook een perfecte stiltefoto dus! Ik hoop dat ik je met dit artikel op een paar ideeën heb gebracht. Zie het als inspiratie en laat er vooral je eigen creativiteit op los.

En daar is ze! Mooie en lieve baby Emma 💖 50 cm, 3315 gram. Nieuw leven en voor de eerste keer in mijn armen. Zacht aai ik haar op haar neusje en wang. Kleine lichte geluidjes hoor ik. Op de foto lekker in slaap en stilte op schoot. Intense stilte en het zachte geluid van haar ademen beroeren mijn hart. Hoe mooi is dit, ik ben verliefd 💘

Ditmaal in het Portugees;
Tenha um bom dia! = Mooie dag gewenst!

Liefs, Astrid.

Gastblog van Karin Janssen

Wat leuk dat ik een gastblog mag schrijven over mijn fotografie en wat het voor me betekent. Smartphonefotografie is inmiddels mijn nummer 1 hobby geworden! Astrid had een heel toffe workshop georganiseerd met echte modellen in een mooi theater. Ik heb daaraan deelgenomen en de vonk is overgeslagen. Voor het eerst echt aan de slag met mijn smartphone en oefenen met mooie modellen, toffe settings, gaaf licht en rook. Maak van hen maar eens mooie foto’s, zei Astrid. Wat een uitdaging en spannend vond ik dat om te doen. Met het delen van mijn foto’s ontving ik leuke en leerzame feedback. En dat..triggerde mij nog veel meer!

Ik wilde meer doen dan alleen leuke kiekjes maken. Ik wilde dolgraag leren hoe ik beter werd in fotograferen. Ik besloot de 8-delige cursus smartphonefotografie voor beginners te gaan volgen bij Astrid. Al gauw merkte ik dat er veel komt kijken om een goede foto te maken. Compositie, standpunt, de regel van derden, perspectief etc. Woorden die voor mij nog volledig vreemd waren. Door de adviezen en veel oefenen, kreeg ik steeds betere resultaten en voelde ik me steeds meer zelfverzekerder worden.

Inmiddels ben ik bezig met de 8-delige cursus voor Gevorderden. In een van deze lessen kregen we een bloem en de opdracht om totaal wat anders te doen met een bloem. Snijden,plukken wat je wilt maar niet standaard. Ik kon er niets mee en mijn foto’s waren dan ook niet zo goed. Astrid, had mijn frustratie gezien en gaf het advies, Karin ga eens echt kijken naar die bloem. Kijk hoe de bloem in elkaar zit, kijk naar de kleuren, het licht, de lijnen, de fijne blaadjes en hoe de bloem je aankijkt! Yeah right dacht ik. Een paar dagen later was ik aan het kijken naar het bosje bloemen op mijn tafel. Ik had nog nooit tegen bloemen gepraat maar geloof me als ik zeg dat ik dit toen wel gedaan heb. Enigszins boos zei ik tegen de bloem “ik geef je een kans om me te helpen een goede foto van je te maken en anders doe ik het nooit meer”. En de bloem luisterde. Ten opzichte van de les was ik nu mijn bloem eerst eens goed aan het bekijken. Wat zie ik allemaal en hoe lopen de lijnen. Welk licht heb ik nodig om deze bloem mooi uit te laten komen op de foto.

Nog zo’n mega tip: Geduld hebben. Ik kon niet meer stoppen met het fotograferen van mijn bloem en ik begon het zelf leuk te vinden! Mijn foto’s lukte al veel beter. Ik hou bijvoorbeeld erg van het fotograferen van mensen en kinderen maar ook van dieren. Maar de natuur heeft me ook mega enthousiast gemaakt. Ik had van mezelf niet verwacht dat ik urenlang zou kunnen ronddwalen in de natuur en kan kijken naar al het moois wat het me te bieden heeft. Alles vergeten en je volledig focussen op de natuur. Dat geeft zoveel rust.

Wat voorheen een gewone, simpele leuke wandeling was is nu een uitje geworden. Ik heb vooral van Astrid geleerd wat kijken is. Kijken is niet alleen met je ogen kijken wat je ziet maar dat kijken een bewuste manier is van zien. Wat zie je en wat doet het met je. Welk gevoel roept het op. Deze manier van fotocoaching is me het meest bijgebleven. Astrid opende mijn ogen en ik heb nu meer waardering gekregen voor al het moois om me heen. Kijken is voor mij durven te zien.

Af en toe blokkeert mijn zien en zie ik het even niet meer hoe een foto te maken. Ik blokkeer en raak gefrustreerd als het me niet wil lukken. Dan schrijf ik een berichtje aan Astrid met een hulpvraag. “Ik heb geen inspiratie meer?’ Ik word dan even gerustgesteld, ‘Karin, je hebt een ‘fotoblok’ dat kan gebeuren. Leg jezelf geen druk op dat het moet. Zet het op een wolk en laat het wegwaaien. En laat je camera een keer thuis. Ga lopen zonder camera. Je zult zien dat je inspiratie terugkomt. Niets was minder waar. Ik was er weer!

Ik ben dankbaar voor de fijne coaching van Astrid en haar team. Met heel veel plezier kijk ik telkens uit naar weer een nieuwe les. Ik hoop dat ik nog veel mag leren en ontdekken in de wereld van de smartphonefotografie want ik ben er nog lang niet uitgekeken. Alle mede foto-fanaten wens ik nog heel veel mooie, leuke en gezellige fotomomenten toe!
Lieve groetjes, Karin Janssen

Wil jij ook net als Karin een, Gast-blog schrijven en je Fotowerk laten zien aan een breed publiek? Fotograferen is namelijk zoveel meer! Het onderwerp is je eigen keuze. Laat het me weten en samen maken we er iets moois van! Liefs, Astrid.

Fotocoaching: aan de slag met jouw fotografie!

Welke stijl wil je ontwikkelen in jouw Fotowerk? Fotografeer je met een digitale camera of smartphone? Wil je verdieping in je eigen werk? Loop je ook wel eens tegen een, ‘fotoblok’ aan? Je vindt alles leuk en weet niet waar je eigen kracht ligt in de fotografie? Als je de vragen volmondig, met JA, beantwoord dan is het de hoogste tijd om het roer om te gooien en je bij mij aan te melden om fotocoaching te gaan doen.

Tijdens fotocoaching draait het om jouw blik, en hoe we die zo goed mogelijk vertalen naar je fotowerk. Gewoon, omdat het leuk is om te dingen te maken, en om een eigen stijl te ontwikkelen. Kortom; fotocoaching in jouw eigen stijl. Voor iedereen geschikt om te volgen. Er is geen basisopleiding nodig. Je kan het volgen met je smartphone of met je digitale camera. Een mooie instap om jouw fotografie te gaan ontdekken.

Wat is het? Fotocoaching is 1-op-1 coaching door mij. Dat doe ik online via fb messenger of FaceTime of live in Venlo of ergens op lokatie. Veel is mogelijk. Iedere sessie duurt 3 uur.

Als je mijn blog al een tijdje volgt, ben je bekend met mijn stijl; ik heb een oeverloze nieuwsgierigheid naar fotografie en in mijn blogs ga ik vaak op onderzoek uit om een bepaald thema te onderzoeken en mijn eigen foto’s daarop af te stemmen. Maar ook ben ik in dit geval nieuwsgierig naar jóuw fotografie. Na de sessie stuur ik je een samenvatting van ons gesprek. Zodat je ook op een later moment nog eens kunt teruglezen hoe het ook alweer zat.

Voor wie is het? Fotocoaching kun je inzetten voor verschillende vragen. Een paar voorbeelden:• Je wilt seriematig gaan werken• Je zoekt meer eenheid in je foto’s• Je bent op zoek naar jouw eigen stijl• Je werkt aan een fotoproject en wilt tussentijds feedback

Weet je niet wat je vraag is? Geen probleem, dan nemen we jouw fotowerk als leidraad. Er zijn altijd aanknopingspunten waar je verder mee aan de slag kunt. Twijfel je of coaching bij je past, of heb je nog vragen? Stuur me een berichtje.

En wat kost dat? Een losse sessie kost 95,- euro. Je krijg daarvoor anderhalf uur bespreking van je werk, een stadswandeling, waarbij we gelijk jou stijl gaan fotograferen,van anderhalf uur en een samenvatting van het coachinggesprek. En als je daar behoefte aan hebt, regelmatig contact via fb Messenger of whatsapp om feedback te krijgen op je fotowerk. Ook voeg ik je toe aan een speciale besloten workshopgroep voor fotografie.

Wat zeggen anderen? Ik heb inmiddels een aantal fotocoaching sessies gegeven. Achteraf vroeg ik aan de deelnemers wat voor hen het meest waardevol was. Een greep uit de antwoorden: Een duidelijke opbouwende begeleiding bij mijn manier van werken. De persoonlijke benadering waarin mijn werk de aandacht kreeg die het nodig had. Het weer wat actiever worden met m’n vrije fotografie, meer zelfvertrouwen vinden. Mijn hobby uitbouwen. Goede opbouwende positieve fotokritiek. Veel meer fun in mijn fotowerk omdat ik nu weet wat ik graag wil en allerlei dingen blijf ontdekken.

Tot slot: waarom doe ik dit eigenlijk? Ik ben mijn eigen doelgroep. Dat betekent dat ik dingen maak die ik zelf mis, zoals fotocoaching. Vaak zijn elders de voorwaarden te streng en te hoog gegrepen. Ik weet dat als je het in je hebt en je wilt ermee aan de slag je heel ver kunt komen en je krijgt veel meer fotoplezier. Feedback krijgen en blijven leren. Hoe leuk is dat!

Jezelf blijven ontwikkelen. In de afgelopen 15 jaar heb ik talloze fotografietrainingen, cursussen en workshops gegeven maar ook gevolgd. De één beter dan de ander, vaak miste ik de persoonlijke aandacht: wat drijft mij als fotograaf, en hoe is dat terug te zien in mijn werk. Dit moeten – vind ik – de bouwstenen zijn voor een goede cursus of een coachingstraject. Dus voilá, zo werd fotocoaching geboren.

Zin om samen aan de slag te gaan? Bel of stuur me een berichtje.📞: 06-43071819 (appen kan ook) Mail:Info@astridrooxfotografie.nl. FB: Astrid Roox Fotografie